Το μεγάλο κεφάλαιο «Μπαρτσελόνα» άλλαξε τα ποδοσφαιρικά δεδομένα την τελευταία δεκαετία και το Debut.gr κάνει μία αναδρομή στην πορεία των «μπλαουγκράνα». Γράφει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος.

Το Debut.gr έχει σήμερα την ευκαιρία να θυμηθεί και να αναλύσει την δεύτερη πιο ιστορική ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ στα γήπεδα της Ισπανίας και στο Πρωτάθλημα της La Liga. Μία ομάδα η οποία έχει αφήσει το στίγμα της ανεξίτηλο στην διάρκεια των χρόνων και στην σύγχρονη εποχή -πλέον- ζει ένα παραμύθι. Η ομάδα στην οποία αναφερόμαστε φυσικά και είναι το καμάρι της Καταλονίας ή αλλιώς η Μπαρτσελόνα.

Η Barcelona ιδρύθηκε το μακρινό 1899 από τον Γιόαν Γκάμπερ, έχει έδρα την Βαρκελώνη και όπως όλοι γνωρίζουμε αγωνίζεται σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου -για πολλούς το κορυφαίο- την Primera Division ή αλλιώς La Liga.Τόσο στην Ισπανία όσο και παγκοσμίως είναι δεύτερη σε συλλογή τίτλων πίσω από την αιώνια αλλά σε κάθε περίπτωση μεγάλη αντίπαλο Ρεάλ Μαδρίτης.

Η έδρα της Μπάρτσα είναι το Camp Nou ,το οποίο έχει αποδειχθεί ιδιαιτέρως σημαντικό για την ίδια αφού από την στιγμή που μετακόμισε σε αυτό μετρά 24 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 28 Copa Del Rey, 11 Super Cup, 5 Champions League, 5 Ευρωπαϊκά Super Cup, 4 Uefa Cup και 3 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων.

Μια αναζήτηση στα ιστορικά δρώμενα του συλλόγου ή και μια επίσκεψη στην Βαρκελώνη αρκεί σε κάποιον για να καταλάβει πως οι «μπλαουγκράνα» δεν ονομάζονται τυχαία το καμάρι της Καταλονίας.

Αυτό συμβαίνει διότι αποτέλεσε μια κοινωνική στάση -αντίδραση στα χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο.Αυτή είναι και η σημασία της φράσης που αναγράφεται στην φανέλα της και αποτελεί σύμβολο της “mes que un club” δηλαδή «κάτι περισσότερο από μια ομάδα».Η Μπαρτσελόνα μαζί με τις Ρεάλ Μαδρίτης και την Αθλέτικ Μπιλμπάο είναι οι 3 ομάδες που έχουν συμμετάσχει σε όλα τα Πρωταθλήματα της La Liga από το έτος ίδρυσης της (1928-1929). Μια ακόμα μεγάλη κόντρα που παραδοσιακά υφίσταται είναι εκείνη με την συμπολίτισσα Εσπανιόλ. Ειδικά τα παλαιότερα χρόνια που η Εσπανιόλ διέθετε παίκτες με τεράστια κλάση όπως οι Ταμούντο και Ντε Λα Πένα.

Σε αυτό το σημείο ήρθε η ώρα να αναδείξουμε τον τρόπο οργάνωσης και διοίκησης της Μπαρτσελόνα ο οποίος παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Χαρακτηριστικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός πως δεν λειτουργεί ως Ανώνυμη Εταιρεία αλλά ως ένα εγγεγραμμένο αθλητικό σωματείο γι’ αυτό και δεν υπάρχει η δυνατότητα εξαγοράς μετοχών της. Υπάρχει μόνο η δυνατότητα κάποιου να εγγραφεί ως μέλος της. Οι εκάστοτε πρόεδροι της αναδεικνύονται μέσα από τις καθιερωμένες εκλογές του συλλόγου οι οποίες δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα απολύτως από τις πολιτικές εκλογές αφού χαρακτηρίζονται από προεκλογική καμπάνια και ομιλίες των υποψήφιων προέδρων.

Το ανώτατο όργανο του σωματείου είναι το διοικητικό συμβούλιο του, το οποίο παίρνει τις απαραίτητες και κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του συλλόγου. Κάθε χρόνο γίνονται οι καθιερωμένοι λογιστικοί-οικονομικοί έλεγχοι τα αποτελέσματα των οποίων έχουν αναδείξει μεγάλα μεν αλλά συνεχώς μειούμενα χρέη δε. Ακόμα, διαθέτει συνολικά το πιο ακριβοπληρωμένο ανθρώπινο δυναμικό (παίκτες, προπονητικό επιτελείο κλπ). Αποτελεί ίσως το μοναδικό κλαμπ το οποίο έχει ξεκάθαρες και δημοκρατικές διαδικασίες σε ό,τι αφορά της αρχαιρεσίες.

Για να επικεντρωθούμε όμως στο αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι, πρέπει να παραδεχτούμε πως μια προσωπικότητα-που φόρεσε και την φανέλα της ως ποδοσφαιριστής- είναι και η κυρίως υπεύθυνη για τα όσα διαχρονικά έχει καταφέρει ο σύλλογος της Καταλονίας. Στο μυαλό όλων αυτομάτως έρχεται το όνομα του Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος απεβίωσε προσφάτως και άφησε πίσω του ένα τεράστιο και ενδεχομένως δυσαναπλήρωτο κενό.

Ο Γιόχαν Κρόιφ αποτέλεσε τον επικεφαλής της ξακουστής σε όλους ακαδημίας της ομάδας Λα Μασία.  Ήταν μεταξύ εκείνων που επέβαλαν ένα συγκεκριμένο μοντέλο σε ό,τι αφορά την παραγωγή παικτών, το οποίο ξεκινούσε ήδη από την ηλικία των 5-6 ετών. Ένα μοντέλο το οποίο εν τέλει ήταν άκρως επιτυχημένο αφού ήδη το 2009 η βασική ενδεκάδα της Μπάρτσα αποτελούταν κατά τα 7/11 από παίκτες που προέρχονταν από τα φυτώρια της (Μέσι, Ινιέστα, Τσάβι, Πουγιόλ, Πικέ, Βαλντές , Μπουσκέτς) .

Μετά την παράθεση όλων αυτών τον αναμφίβολα ιστορικών στοιχείων χρήσιμο θα ήταν να γίνει η σύνδεση με την νέα εποχή, η οποία χαρακτηρίστηκε από μεγάλους παίχτες, τίτλους διακρίσεις, εκπληκτικό ποδόσφαιρό και βέβαια 2 πολύ μεγάλα αστέρια, τους Ροναλντίνιο και Μέσι.

O Βραζιλιάνος «μάγος» έφτασε στην Βαρκελώνη το 2003,  αγωνίστηκε έως το 2008 και κατάφερε να πετύχει σε 145 εμφανίσεις 70 τέρματα. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Αποτέλεσε το σύμβολο του περάσματος από τα πέτρινα χρόνια στην περίοδο κυριαρχίας των «μπλαουγκράνα», κέρδισε Χρυσές μπάλες και αποτέλεσε τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης εκείνη την περίοδο. Μεταξύ άλλων κατάφερε να κερδίσει 2 Πρωταθλήματα Ισπανίας και ένα Champion League εναντίον της Άρσεναλ. Όταν ο Ροναλντίνιο αποχώρησε για την Μίλαν, υπήρξε μεγάλη απογοήτευση και πολύ θεωρούσαν πως ήταν το τέλος μιας κατά τα άλλα σύντομης εποχής.

Κάπου εδώ όμως μπήκε στην ζωή όλων το φαινόμενο Λιονέλ Μέσι. Ένας πιτσιρικάς από το Ροζάριο της Αργεντινής, ο οποίος «μεγάλωσε» στην Μασία και του οποίου η καριέρα εκτινάχθηκε στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Ο προπονητής που του έδωσε την ευκαιρία να αναδειχθεί ήταν ο Ολλανδός Φράνκ Ράικαρτ και εκείνος που τον εκτόξευσε ο Ισπανός Πεπ Γκουαρντιόλα. Ο Μέσι έχει πετύχει πάρα πολλά στην καριέρα του σε σύντομο χρονικό διάστημα (είναι μόλις 28 ετών) και αποτελεί μαζί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο της Ρεάλ Μαδρίτης τους 2 κορυφαίους της σύγχρονης εποχής. Έχει πετύχει σε 362 συμμετοχές με την Μπαρτσελόνα 325 γκολ, έχει κατακτήσει 5 Χρυσές Μπάλες και έχει «σπάσει» ένα σωρό άλλα ρεκόρ τα οποία δεν γίνεται να καταγράψουμε γιατί θα αλλάξει ο σκοπός του παρόντος άρθρου.

Από το 2009 και μετά η Μπαρτσελόνα για πολλούς λογίζεται ως η καλύτερη ομάδα του κόσμου. Με μπροστάρη τον Pep κατάφερε να κάνει τρεμπλ την πρώτη του χρονιά στον πάγκο της και να παρουσιάσει στο φίλαθλο κοινό ένα διαφορετικό στυλ ποδοσφαίρου γνωστό και ως τίκι-τάκα. Αυτό χαρακτηρίστηκε από τα πολύ μεγάλα ποσοστά κατοχής, την μεγάλη ακρίβεια στις πάσες, τους συνδυασμούς των παικτών σε πολύ μικρούς χώρους καθώς επίσης και μια αμυντική λειτουργία-ιδιαιτέρως τα πρώτα χρόνια- η οποία έκανε τους αντιπάλους να ασφυκτιούν μην μπορώντας να κυκλοφορήσουν άνετα την μπάλα στο τερέν. Έχει καταφέρει να κερδίσει 3 φορές το Champions League από το 2009 και έπειτα ενάντια στην Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ 2 φορές ( 2009 , 2011) και μια εναντίον της Γιουβέντους το 2015.

To 2012 ήταν ημερομηνία-ορόσημο για την Μπάρτσα αφού αποχώρησε ο πρωτομάστορας των επιτυχιών και ο πιο πετυχημένος προπονητής της ιστορίας της Πεπ Γκουαρντιόλα. Ορόσημο όχι γιατί έπαψε να πρωταγωνιστεί αλλά γιατί τίποτα πλέον δεν θα ήταν το ίδιο. Στις επιτυχίες τον διαδέχθηκε ο άλλοτε παρτενέρ του στο κέντρο Λουίς Ενρίκε-ένα μικρό διάλλειμα ήταν ο Χεράρδο Μαρτίνο το 2013- με τον οποίο η Μπαρτσελόνα σημείωσε και άλλες επιτυχίες όπως το Champions League του 2015.

Σήμερα εν έτη 2017 , το καμάρι της Καταλονίας διαθέτει το γνωστό σε όλους MSN (Μέσι, Νεϊμάρ, Σουάρεζ) το οποίο και αποτελεί μια από τις πιο κορυφαίες τριπλέτες -αν όχι την κορυφαία- στην ιστορία του ποδοσφαίρου και του συλλόγου.  Την φετινή χρονιά προσπαθεί να φτάσει την πρώτη της βαθμολογίας Ρεάλ ενώ ταυτόχρονα έχει τους μόνιμους βραχνάδες που την ακολουθούν, Σεββίλη και Ατλέτικο Μαδρίτης. Τα πράγματα δεν είναι καλά για τους Καταλανούς ούτε στο Champions League αφού πρόσφατα στον πρώτο νοκ-αουτ αγώνα τους διασύρθηκαν στο Παρίσι από την Παρί του Ουνάι  Έμερι με 4-0. Αποτέλεσμα αυτού είναι στην ρεβάνς να κυνηγούν ένα πολύ μεγάλο έως και ακατόρθωτο αποτέλεσμα ενάντια σε μια αποδεδειγμένα νεαρή και πολύ ταλαντούχα ομάδα.

Συμπερασματικά, κάποιοι μιλούν για το τέλος μιας εποχής. Άλλωστε αυτό είναι λογικό αφού έχει αποδειχθεί ιστορικά πως στο ποδόσφαιρο καμία ομάδα δεν κυριαρχεί από τότε που ιδρύθηκε. Μπορεί να είναι το « τέλος» μπορεί και η απαρχή μιας νέας κυριαρχίας. Σε κάθε περίπτωση η ιστορία είναι εκείνη που δείχνει και αναδεικνύει.

ΥΓ. Αν αυτό είναι το τέλος εποχής για την αρμάδα του Μέσι, τότε είμαστε ευγνώμονες για όσα είδαμε και θαυμάσαμε την τελευταία 12ετία από την Μπάρτσα.

ΥΓ.2 Visca Barca

ΥΓ.3 Όπως καταλάβατε ο γράφων είναι μεγάλος θαυμαστής της ωστόσο η επιλογή του θέματος έγινε με μοναδικό κριτήριο την ιστορικότητα και της σημασία της ομάδας για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.