Ο “Αετός” που “πέταξε” νωρίς

Κορυφαίοι αθλητές δεν υπάρχουν μόνο στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Κορυφαίοι αθλητές υπάρχουν σε όλα τα αθλήματα και είναι αυτοί που ξεχωρίζουν και μένουν στη μνήμη όλων των φιλάθλων όταν αποσυρθούν από την ενεργό δράση. Πόσο μάλλον όταν φύγουν – τόσο ξαφνικά στην περίπτωση του Νίκου Σαμαρά – από τη ζωή.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Καριέρα με λάμψη

Ο Νίκος Σαμαράς, γεννήθηκε την πρώτη μέρα του Ιουλίου του 1970 στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας.

Από μικρός έδειξε πως μπορεί να γίνει σπουδαίος στο χώρο που διάλεξε να ακολουθήσει, αυτό του αθλητισμού και συγκεκριμένα της πετοσφαίρισης. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Ορεστιάδα σε ηλικία 18 χρόνων από το 1988 και μεγαλούργησε στην ακριτική ομάδα για δέκα ολόκληρα χρόνια.

Σε κάθε μεταγραφική περίοδο απασχολούσε τους δύο μεγάλους, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, όμως η αγάπη του κόσμου, έκανε τον ιδιοκτήτη της Ορεστιάδας να κάνει κάθε χρόνο την υπέρβαση και να τον κρατάει στην ομάδα.

Με την παρουσία του “αετού”, η Ορεστιάδα κατόρθωσε να καθιερωθεί στα “σαλόνια” του Ελληνικού Βόλεϊ και να γίνει μια παραδοσιακή δύναμη στο πρωτάθλημα της χώρας μας.

Φιναλίστ κυπέλλου Ελλάδος το 1993, τρίτη θέση στο πρωτάθλημα επί τρεις συνεχόμενες χρονιές: 1994, 1995 (ενώ είχε τερματίσει 2η κατά την κανονική περίοδο), 1996 και φιναλίστ επί δύο συνεχόμενες χρονιές: 1997 και 1998, στο απόγειο της σταδιοδρομίας του στην Ορεστιάδα, όπου χάνει τον τίτλο στις λεπτομέρειες. Την πρώτη χρονιά ενώ έχει αποκλείσει τον Ολυμπιακό χάνει στον τελικό από τον Άρη και τη δεύτερη χρονιά ενώ έχει τερματίσει πρώτη κατά την κανονική περίοδο και έχει το πλεονέκτημα έδρας χάνει στο πέμπτο και αποφασιστικό ματς μέσα στην Ορεστιάδα.

Με την Ορεστιάδα αγωνίστηκε τρεις συνεχόμενες χρονιές στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας 1994, 1995, 1996, εκ των οποίων κορυφαία ήταν η παρουσία στον τελικό του 1995.

Μετά την απώλεια του πρωταθλήματος το 1998 φεύγει από την ομάδα της καρδιάς του και ξεκινά το πρώτο του ταξίδι εκτός Ελλάδος.

Μετακομίζει στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης, αυτό της Ιταλίας, και τη Φαλκονάρα όπου έμεινε για μία σεζόν καθώς το 1999 επιστρέφει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Μοναδικός “μεγάλος” τίτλος στην καριέρα του το Κύπελλο του 2000 με το “Γηραιό” κόντρα στον Ολυμπιακό με 3-0 σετ.

Στη συνέχεια της καριέρας του, πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό χωρίς όμως να καταφέρει να κατακτήσει κάποιο τίτλο όμως ήταν ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία που φόρεσαν το τριφύλλι στο στήθος.

Επιστροφή στην ομάδα της καρδιάς του – Ορεστιάδα -, πέρασμα από τη Σεβίλλη, την Ελβετική Σενουά, τη Φενερμπαχτσέ επιστροφή στην Ελλάδα για την ΑΕΚ ενώ επιπλέον αγωνίστηκε σε ΟΠΕ Ρεθύμνου, Μίλωνα, Νέα Μουδανιά, Εθνικό Αλεξανδούπολης και ξανά Μίλωνα με τον οποίο πανηγύρισε άνοδο στην Α1 το 2012.

Το 2012, μετακόμισε στη Λήμνο, τόπο καταγωγής της συζύγου του Ελένης Δούκα, με την οποία είχε αποκτήσει ένα γιο. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αγωνίστηκε στην ομάδα που δημιούργησε ο ίδιος, Λήμνος Βόλεϊ, μέχρι το θάνατό του.Όραμά του, ήταν η άνοδος της ομάδας του στην Α2, στόχος που επετεύχθη παρά το χαμό του “αετού”.

Εθνική ομάδα

Ο Νίκος Σαμαράς, ξεχώρισε και με το εθνόσημο στο στήθος. Αρχικά, πραγματοποίησε 160 εμφανίσεις με την Εθνική Εφήβων, με την οποία έπαιξε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1989 κατακτώντας την 6η θέση.

Στην Ανδρική ομάδα, έπαιξε 263 φορές με αποκορύφωμα, η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1994 όπου και κατέκτησε την 6η θέση.

Τίμησε όσο λίγοι το εθνόσημο, δίνοντας κάθε φορά τον καλύτερό του εαυτό, ενώ κατάφερε να παίξει σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις με την Εθνική, Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, Μεσογειακοί αγώνες και  World League.

Σπουδές στα ΤΕΦΑΑ

Ο Νίκος Σαμαράς, ήταν πτυχιούχος του τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και κατάφερε με την εγκατάστασή του στη Λήμνο να εξασκήσει το επάγγελμά του στις ακαδημίες της ομάδας που ο ίδιος ίδρυσε.

«Πέταξε» νωρίς

Ο Νίκος Σαμαράς ή “αετός” όπως ήταν το προσωνύμιό του, ήθελε να “πετάξει” όπως φαίνεται νωρίς για άλλα μέρη. Ήθελε να αγωνιστεί στα φιλέ του παραδείσου και “έφυγε” από κοντά μας πολύ απρόσμενα.

Στις 4 Ιανουαρίου, ενώ βρισκόταν σε φιλικό του σπίτι στην Αθήνα, ένιωσε αδιαθεσία και κατέρρευσε. Αμέσως, διεκομίσθη στο Λαϊκό Νοσοκομείο όμως ήταν ήδη αργά. Ο Σαμαράς είχε εκπνεύσει μέσα στο ασθενοφόρο από ανεύρισμα στον εγκέφαλο. Στο Νοσοκομείο απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Μόλις στα 42 του χρόνια. Τόσο άδικα…

Η σορός του μεγάλου αθλητή, μεταφέρθηκε στη Λήμνο με στρατιωτικό αεροσκάφος C130, ενώ στην εξόδιο ακολουθία έδωσαν το παρόν τόσο παλιοί συμπαίκτες και φίλοι του Νίκου, όσο και τα μέλη της ομάδας που προπονούσε και αγωνιζόταν. Όλοι ήταν εκεί και όλοι ήταν συντετριμμένοι.

Εκδηλώσεις λατρείας στη μνήμη του

Την περίοδο που ο Νίκος Σαμαράς “έφυγε” από τη ζωή, διεξαγόταν ένα τουρνουά στο Γέρακα το οποίο αμέσως πήρε το όνομά του.

Σε όλες τις αναμετρήσεις της Volleyleague, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή, ενώ οι εκδηλώσεις λατρείας προς τον “αετό” σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, ανεπανάληπτες.

Δύο κλειστά Γυμναστήρια της χώρας έχουν την τιμή να λέγονται “Νίκος Σαμαράς”. Αυτό της ομάδας που έγινε γνωστός και έζησε τις μεγαλύτερες στιγμές δόξας στην καριέρα του, της Ορεστιάδας αλλά και της Λήμνου, του τόπου που έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης, έδωσε το όνομα του Σαμαρά στη διοργάνωση του Λιγκ Καπ που διεξάγεται από το 2010. Μία μεγάλη τιμή που δείχνει, το ήθος των ανθρώπων της Ομοσπονδίας και την αναγνώριση που έχουν στους Θρύλους του αθλήματος.

Ένας ξεχωριστός αθλητής λοιπόν που δύσκολα θα ξαναδούμε τέτοιον στα Ελληνικά τάραφλεξ, και ένας εξαιρετικός άνθρωπος.

Ο “Αετός” του Ελληνικου Βόλεϊ, ΝΙΚΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ.