Γιατί Formula 1;

Οφείλω να ξεκινήσω, γράφοντας έναν υποτυπώδη -τουλάχιστον- πρόλογο. Κατά κύριο λόγο, ο κόσμος ασχολείται με τον αθλητισμό και τα σπορ, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Δεν έχει σημασία το αν ασχολείσαι κάνοντας ένα άθλημα(π.χ Ποδόσφαιρο) ή αν απλώς βρίσκεις ευχαρίστηση στο να το παρακολουθείς όντας θεατής. Και στις 2 περιπτώσεις, έχεις μια βασική σχέση, ένα πάθος που σε κάνει μέρος ενός συνόλου. Του αθλητισμού. Και έτσι λοιπόν, όταν τα υπόλοιπα παιδάκια διάλεγαν να κλωτσάνε/ πετάνε ένα τόπι, εγώ παρακολουθούσα κάποιους τρελούς να πηγαίνουν με ιλιγγιώδης ταχύτητες γύρω γύρω σε μια πίστα. Γιατί σε κάτι τέτοιους αρέσει η Formula 1…

Η ενασχόληση μου με τα μηχανοκίνητα, άρχισε από μικρή ηλικία με κύριο «υπαίτιο» (ποιον άλλον; ) τον πατέρα μου. Από πολύ μικρός
έδειξα να έχω μια κλίση προς τα αυτοκίνητα, τις μηχανές, οτιδήποτε είχε 2 ή 4 τροχούς. Ο πατέρας μου το «είδε» και με βοήθησε να το καλλιεργήσω περαιτέρω. Η πρώτη ανάμνηση, λοιπόν, από αγώνα Formula 1 ήταν περίπου το 2004, όταν εγώ ήμουν 7 και ο περίφημος Michael Schumacher βάδιζε για το 7^ο πρωτάθλημα του. Διαβολική σύμπτωση ε; Ο άνθρωπος που ουσιαστικά με «έπεισε» να γίνω fan του αθλήματος βάδιζε για το 7^ο όταν εγώ ήμουν 7. Και ναι, για να μην κρυβόμαστε, ο Schumacher ήταν εκείνος που έβαλε κατά κόρον την Formula One World Championship όπως αλλιώς λέγεται, στο σπίτι του καθενός. Ήταν η περίοδος που το άθλημα γνώρισε την μεγαλύτερη του άνθιση, αναγνώριση και ευρεία αποδοχή. Όταν η Ferrari τα σάρωνε ασταμάτητα έχοντας μια ομάδα που δούλευε σαν ελβετικός μηχανισμός ρολογιού. Και ήταν τότε που ουσιαστικά, έγινε το σπορ μου.

Βέβαια, πριν συνεχίσω, οφείλω να αναφέρω και την ιδιαίτερη ασχετοσύνη μου σε οποιοδήποτε άλλο άθλημα δοκίμασα. Θες ποδόσφαιρο; Δεν. Θες μπάσκετ; Μέτριος. Θες κολύμβηση; Εντάξει δεν ήμουν κακός, αλλά την βαρέθηκα. Όλα αυτά μάλλον μεγέθυναν τον ενθουσιασμό μου για την Formula 1 . Στον αντίποδα βέβαια μπορεί ο ενθουσιασμός μου να με έκανε να παραγκωνίσω κάθε άλλη μορφή αθλητισμού.  Γιατί λοιπόν Formula 1 ..;

Αρχικά, όπως προανέφερα, λόγω προτύπων. Το οικογενειακό μου περιβάλλον συνέβαλλε τα μέγιστα ώστε να ασχοληθώ περαιτέρω με τους 2 και 4 τροχούς. Μετράει μόνο αυτό;

Όχι. Το να σου υποδείξει κάποιος τον δρόμο δεν σημαίνει  πως θα τον ακολουθήσεις κιόλας. Τα πρότυπα βρήκαν «σύμμαχους» τα δικά μου θέλω, τα δικά μου γούστα, κλίσεις, το τι θεωρούσα σαν προσωπικότητα πιο ενδιαφέρον. Και εκεί ήρθε και έδεσε. Η αγάπη μου για τα μηχανοκίνητα αθλήματα μεγάλωσε, και συνέχισε να μεγαλώνει ασταμάτητα.
Ακόμα δεν απάντησα στο  «γιατί» ε; Αρχικά, διότι έχω ψύχωση με τα αυτοκίνητα. Ήταν και είναι το χόμπι μου, το να συλλέγω μινιατούρες, να διαβάζω περιοδικά, να μαθαίνω τεχνικές λεπτομέρειες. Γιατί Η Formula 1 αποτελεί την πιο ακραία και συναρπαστική εκδοχή αγώνων αυτοκινήτου, την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Περιβάλλεται από έναν μύθο, μια αίγλη, που χτίζει από το 1950 όπου και διεξήχθη το πρώτο Grand Prix. Αποτελεί ένα σπορ απόλυτης λεπτομέρειας, υψηλής φυσικής κατάστασης, ετοιμότητας, ένα σπορ ακρίβειας και προσήλωσης. Τα λάθη δεν συγχωρούνται, και ο στόχος είναι πάντα ένας: η νίκη. «Μα σε όλα τα αθλήματα για την νίκη δεν πάνε; Τι το έκανε τόσο ξεχωριστό και το διάλεξες;»

Το ότι έχεις ένα σύνολο οδηγών οι οποίοι είναι πραγματικές μηχανές, έτοιμοι να οδηγήσουν με τα όσα, να παλέψουν με δυνάμεις των 5g, να ρισκάρουν τις ζωές τους. Γιατί εδώ, σε έναν μόνο γύρο, 1 δευτερόλεπτο θεωρείται ένας αιώνας, και 0.001 του δευτερολέπτου μπορεί να κάνουν την διαφορά. Γιατί όλες οι ομάδες δουλεύουν για να πρωτοπορούν, να αποκτούν  τεχνολογικά αβαντάζ μέσα σε ένα σύνολο κανονισμών που μπορούν να τους κάνουν καλύτερους. Γιατί το τελικό αποτέλεσμα, προκύπτει από την ομαλή συνεργασία ενός τεχνικού τιμ που αγγίζει τους 500 ανθρώπους. Το λες και μια μεγεθυμένη χορωδία. Καθένας οφείλει να δώσει τον καλύτερο του εαυτό, με τελικό αποδέκτη τον ίδιο τον οδηγό, ο οποίος καλείται να ανταμείψει αυτήν την σκληρή δουλειά (τους) με αποτελέσματα στην πίστα. Ξεπερνώντας φόβους, παλεύοντας πρώτα με τον εαυτό του και ύστερα με όλους τους άλλους οδηγούς.

 Η απόδοση του αποτελεί έναν παράγοντα πολυδιάστατο, που εξαρτάται από έννοιες όπως η ψυχολογία, η φυσική κατάσταση και ετοιμότητα, το θάρρος κ.α. Η F1 είναι ένα σπορ  σωματικά και πνευματικά ψυχοφθόρο πρώτα από όλα για τους οδηγούς, και ύστερα για όλους όσους συμμετέχουν σε αυτό. Για αυτό και δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο. Είναι ένα σπορ που κατά την ταπεινή μου γνώμη είτε θα σε συνεπαίρνει είτε θα σε αφήνει παγερά αδιάφορο. Διότι είτε θα ταυτιστείς με όσα ανέφερα, είτε θα πιστεύεις πως πρόκειται για αυτοκινητάκια που γυρνάνε γύρω γύρω σε μια πίστα χάνοντας τον χρόνο τους. Η Formula 1 είναι μαγεία, είναι ένα σπορ όπου κυριαρχεί το συναίσθημα, όπου η λογική πάει περίπατο, όπου δοκιμάζονται τα όρια μηχανής- ανθρώπου σε ένα πλαίσιο υγιούς ανταγωνισμού.

Αυτά ήταν κάποια από τα θεωρητικά κομμάτια που με έκαναν να αγκαλιάσω αυτό το άθλημα. Τα πρακτικά, νομίζω πως είναι δύσκολο να τα ανακαλύψω. Λογικά ήταν στο DNA μου να «πηγαίνω» περισσότερο ότι πατάει σε 2 ή 4 τροχούς. Μερικά πράγματα εξάλλου είναι δύσκολο να τα εξηγήσεις επακριβώς και αυτό είναι που τα κάνει και τόσο ιδιαίτερα.