Σουπέργκα, Μόναχο, Καλάο: Όταν η «στρογγυλή θεά» δάκρυσε
Όταν οι αεροπορικές τραγωδίες «ξεκλήρισαν» ποδοσφαιρικές ομάδες.
Έξι δεκαετίες έχουν περάσει σχεδόν από την τραγωδία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Μόναχο (6/2/1958) και το Debut.gr ανατρέχει στο παρελθόν και σας παρουσιάζει τις πλέον γνωστές αεροπορικές τραγωδίες που στοίχισαν τη ζωή σε ομάδες ποδοσφαίρου.
Πιο πρόσφατο, το αεροπορικό δυστύχημα της βραζιλιάνικης Σαπεκοένσε το πρωί της Τρίτης 29 Νοεμβρίου που συγκλόνισε ολόκληρη την ποδοσφαιρική κοινότητα -και όχι μόνο- του πλανήτη, με παίκτες και ομάδες από όλα τα μήκη και πλάτη της γης να εκδηλώνουν την θλίψη τους για το συμβάν με διαφορετικούς τρόπους.
Οι άτυχοι ποδοσφαιριστές της «Τσάπε», ταξίδευαν προς την Κολομβία για να αντιμετωπίσουν για το Κόπα Σουνταμερικάνα την Ατλέτικο Νασιονάλ στον πρώτο τελικό μεταξύ των δύο ομάδων. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια για το παιχνίδι αυτό. Το αεροπλάνο που μετέφερε την αποστολή της βραζιλιάνικης ομάδας δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του, με τον αριθμό των νεκρών να αγγίζει τους 76 από τους 81 επιβαίνοντες.
Η τραγική ιστορία της Σαπεκοένσε, όμως, που συγκίνησε όλο τον φίλαθλο ποδοσφαιρικό κόσμο δεν ήταν η πρώτη που γράφτηκε με αίμα στο χρυσό βιβλίο του ποδοσφαίρου. Στο παρελθόν συνέβησαν αρκετές αεροπορικές τραγωδίες που στιγμάτισαν την ιστορία του αθλήματος και σκόρπισαν τον θρήνο και την θλίψη.
4 Μαΐου 1949 Τορίνο, Σουπέργκα
Το ημερολόγιο έγραφε Τετάρτη 4 Μαΐου και το ρολόι 17:05. Τότε ήταν που ο χρόνος σταμάτησε για τους παίκτες της Τορίνο, οι οποίοι επέστρεφαν από τον αγώνα που είχαν δώσει στην Λισαβόνα απέναντι στην Μπενφίκα.
Το αεροπλάνο που μετέφερε τους παίκτες της «Γκρανάτα» ήταν μόλις λίγα μίλια μακριά από το Πιεμόντε, όταν μοιραία συγκρούστηκε με μία εκκλησία που βρίσκεται στην κορυφή του επιβλητικού λόφου της Superga Basilica, λίγο έξω από το Τορίνο. Η ομίχλη ήταν τόσο δυνατή που το αεροσκάφος τύπου Fiat δεν μπόρεσε να διακρίνει το φυσικό αυτό εμπόδιο, που όμως δεν ξεπερνούσε σε ύψος τα 40 μέτρα.
Τραγικός απολογισμός: Δεκαοκτώ ποδοσφαιριστές νεκροί, μεταξύ των οποίων και μεγάλα ταλέντα της τότε Εθνικής Ιταλίας, όπως ο Βαλεντίνα Ματσόλα, τα αδέλφια Άλντο και Ντίνο Μπαλαρίν και ο τερματοφύλακας Βαλέριο Μπατσιγκαλούπο. Ακόμη τον θάνατο βρήκαν πέντε μέλη του προπονητικού επιτελείου, τρεις δημοσιογράφοι που συνόδευαν την αποστολή και ο μεταφραστής της «Γκρανάτα».
6 Φεβρουαρίου 1958, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μόναχο
Ίσως η πιο γνωστή αεροπορική τραγωδία στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ούτε δέκα χρόνια δεν είχαν περάσει από την συντριβή του αεροπλάνου της Τορίνο στη Σουπέργκα, όταν το «Airspeed Ambassador» που μετέφερε την αποστολή της Γιουνάιτεντ από το Βελιγράδι πίσω στο Μάντσεστερ, δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του.
Αιτία, ο παγωμένος αεροδιάδρομος του αεροδρομίου του Μονάχου, που εμπόδιζε τον πιλότο, Τζέιμς Θέιν, να σηκώσει από το έδαφος το αεροπλάνο, με αποτέλεσμα το στρώμα χιονιού που είχε καλύψει τον αεροδιάδρομο να υποχωρήσει και το αεροσκάφος να μην απογειώνεται ποτέ. Ακολούθησε μία τρελή πορεία, χτύπησε σε έναν φράκτη, μετά σε ένα σπίτι και τυλίχθηκε στις φλόγες.
Τραγικό θάνατο βρήκαν οι 23 από τους 44 επιβαίνοντες, ποδοσφαιριστές, δημοσιογράφοι και μέλη του πληρώματος, μεταξύ των οποίων και το παιδί-θαύμα του αγγλικού ποδοσφαίρου τότε, Ντάνκαν Έντουαρντς. Όσοι παίκτες επέζησαν από το τραγικό αυτό δυστύχημα έλειψαν για αρκετό καιρό από τους αγωνιστικούς χώρους ενώ κάποιοι αποφάσισαν να μην αγωνιστούν ξανά. Ακόμη, ο Ματ Μπάσμπι μετά από αρκετό καιρό που βρισκόταν στο νοσοκομείο επέστρεψε στον πάγκο της ομάδας με τους γνωστούς «Μπέμπηδες», και δέκα χρόνια μετά κατάφερε να σηκώσει το Κύπελλο Ευρώπης με αντίπαλο την Μπενφίκα (4-1).
24 Σεπτεμβρίου 1969, The Strongest, Βιλόκο
Ακόμη μία ποδοσφαιρική ομάδα που «ξεκληρίστικε» στον αέρα ήταν η The Strongest της Βολιβίας. Οι «τίγρεις» όπως ήταν το παρατσούκλι τους αγωνίζονταν σε φιλική αναμέτρηση με την Σάντα Κρουζ, αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να γυρίσουν στα σπίτια τους.
Για ένα ολόκληρο 24ωρο, το αεροπλάνο που τους μετέφερε είχε κυριολεκτικά εξαφανιστεί. Οι όποιες έρευνες των σωστικών συνεργείων απέβησαν άκαρπες με την τύχη τους να αγνοείται. Εν τέλει, η στρατιωτική κυβέρνηση που είχε αναλάβει την εξουσία -εκείνη την ημέρα συμπτωματικά- ανακοίνωσε λίγο αργότερα ότι το αεροπλάνο εντοπίστηκε, με τα 25 μέλη της αποστολής της ομάδας αλλά και τα 9 άτομα του πληρώματος να έχουν χάσει την ζωή τους στην ορεινή περιοχή ονόματι Βιλόκο.
8 Δεκεμβρίου 1987, Αλιάνζα Λίμα, Καλάο
Ήταν 8 Δεκεμβρίου του 1987 όταν το «Fokker F27-400M» μετέφερε την ποδοσφαιρική ομάδα Αλιάνζα Λίμα στον προορισμό της, το Καλάο. Έξι μίλια όμως πριν να φτάσει στο τοπικό αεροδρόμιο, το αεροσκάφος αντιμετώπισε πρόβλημα με τις ρόδες του, με τον πιλότο να αναγκάζεται να συνεχίσει την πορεία του δίχως να το προσγειώσει.
Η συνέχεια τραγική. Το αεροπλάνο έχασε την επαφή του με το αεροδρόμιο και εν τέλει βρέθηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι ποδοσφαιριστές της ομάδας, το προπονητικό επιτελείο, ορισμένα μέλη της διοίκησης, το προσωπικό του αεροσκάφους μέχρι και οι μαζορέτες έχασαν την ζωή τους.
Σαραντατρείς ψυχές συνολικά «πέταξαν» την θλιβερή εκείνη ημέρα για τους ουρανούς. Μόνος επιζών ο πιλότος του αεροσκάφους, ο οποίος δεν λογοδότησε ποτέ για το πρόβλημα που αντιμετώπισε το αεροπλάνο, μιας και αυτό ανήκε στο Ναυτικό της χώρας.
Η Αλιάνζα Λίμα προσπάθησε να ξανασταθεί στα πόδια της χρησιμοποιώντας παιδιά των ακαδημιών, παλαίμαχους αλλά και δανεικούς από την Κόλο Κόλο της Χιλής.
Επρόκειτο για τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που είχε ποτέ στο δυναμικό της η Αλιάνζα Λίμα, ενώ μέχρι σήμερα τιμάται η μνήμη των νεκρών της.
27 Απριλίου 1993, Εθνική ομάδα Ζάμπια, Ατλαντικός Ωκεανός
Πρόκειται για την μοναδική αεροπορική τραγωδία που συνέβη σε αντιπροσωπευτικό συγκρότημα χώρας, με τον θάνατο να «χτυπά» αυτή τη φορά την πόρτα της Εθνικής ομάδας της Ζάμπια.
Το αεροπλάνο που μετέφερε τους διεθνείς παίκτες της Ζάμπια στο Ντακάρ για την αναμέτρηση κόντρα στη Σενεγάλη για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, κατέληξε στον Ατλαντικό Ωκεανό με τους 30 επιβαίνοντες -18 ήταν οι παίκτες της Ζάμπια- να χάνουν άδοξα τη ζωή τους.
Η κεντρική μηχανή του αεροσκάφους έπιασε φωτιά, τα όργανά του χάλασαν με αποτέλεσμα ο πιλότος να σβήσει την δεύτερη μηχανή και το αεροπλάνο να χάσει την πορεία του και να βρεθεί στον Ωκεανό. Μόνοι διασωθέντες ήταν αυτοί που δεν είχαν ταξιδέψει με την υπόλοιπη ομάδα. Ο Καλούσα Μπουάλια της Αϊτχόφεν (θα ταξίδευε από την Ολλανδία στο Ντακάρ), ο Τσαρλς Μουσόντα (τραυματίας) και ο Μπένετ Μουλγουάντα Σιμφούγκουε, ο οποίος δεν ταξίδεψε λόγω κάποιου μπερδέματος στο αεροδρόμιο.
Οι τρεις τους μαζί και με νεότερα μέλη της Εθνικής ομάδας κατάφεραν να πάρουν την πρόκριση για τον τελικό των Παναφρικανικών Αγώνων, όπου και ηττήθηκαν από τη Νιγηρία, με τον λαό της Ζάμπια όμως να τους υποδέχεται σαν ήρωες.
Προς τιμήν μάλιστα των αδικοχαμένων ποδοσφαιριστών της εθνικής τους ομάδας, οι συμπατριώτες τους έχτισαν το περίφημο «Heroes Acre» που βρίσκεται στο στάδιο της Λουσάκα.