Φραντσέσκο Τότι

Κάποιοι λένε ότι αν κάποιος παίκτης δεν αγωνιστεί σε έναν συγκεκριμένο αριθμό ομάδων, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε διαφορετικές συνθήκες, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι επιτυχημένος ποδοσφαιριστής. Το ίδιο ισχύει για όλους τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Εκτός από έναν. Έναν συγκεκριμένο, του οποίου το όνομα είναι συνώνυμο με την δόξα και την ιστορία της ομάδας στην οποία αγωνίζεται από την πρώτη του εμφάνιση μέχρι και σήμερα. Το όνομα αυτού; Φρανσέσκο Τότι φυσικά.

Ο «Καπιτάνο» έσβησε στις 27 Σεπτεμβρίου το τεσσαρακοστό κεράκι στην τούρτα του και το Debut.gr δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στον εμβληματικό πλέον αρχηγό των «τζιαλορόσι».

Who is who

Ο Φρανσέσκο Τότι γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1976 στην Πόρτα Μετρόνια της Ρώμης και μεγάλωσε με τα ιδανικά της ομάδας της γενέτειράς του ενώ είχε από μικρό παιδί ως ίνδαλμά του τον Τζουζέπε Τζανίνι, που αγωνίστηκε με την φανέλα των Ρωμαίων από το 1981 έως και το 1996.

Η πρώτη επαφή με το… τόπι 

Ο Τότι είχε από μικρός ταλέντο στο ποδόσφαιρο και αυτό φαινόταν από το γεγονός ότι ήταν από τα λίγα παιδιά που έπαιζαν με αγόρια μεγαλύτερης ηλικίας στις αλάνες της Ρώμης. Κάπου εκεί τον ανακάλυψαν οι άνθρωποι της Φορτιτούντο, στην ακαδημία της οποίας εντάχθηκε σε ηλικία μόλις οκτώ ετών.

Από εκεί ο νεαρός Φρανσέσκο μεταπήδησε στην Σμιτ Τραστέβερε και μετέπειτα στην Λοντιτζιάνι όπου και αγωνίστικε για τρεις σεζόν, από το 1986 ως και το 1989.

Το μεγάλο κεφάλαιο της Ρόμα

Σε ηλικία 13 ετών πλέον ο Τότι έκανε το βήμα που έμελλε να του αλλάξει την ζωή για πάντα. Έχοντας απορρίψει προτάσεις τόσο της Μίλαν όσο και της Λάτσιο, ο πιτσιρικάς Φρανσέσκο μάγεψε τον τότε προπονητή ακαδημιών της Ρόμα, Τζίλντο Τζανίνι, ο οποίος κίνησε γη και ουρανό για να τον ντύσει στα «τζιαλορόσι».

Στην ομάδα Νέων της Ρόμα, ο Τότι έμεινε μόλις τρία χρόνια αφού το ταλέντο του τον οδήγησε σε ηλικία 16 ετών στην μεγάλη ομάδα του συλλόγου. Ο νεαρός ακόμα Φρανσέσκο δεν δείλιασε όμως μπροστά στην μεγάλη αυτή πρόκληση και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Serie A, πριν κλείσει τα δεκαεπτά, σε έναν αγώνα κόντρα στην Μπρέσια.

Το πρώτο γκολ με το σήμα της «λύκαινας» στο στήθος του, το πέτυχε στις 4 Σεπτεμβρίου 1994, σε παιχνίδι κόντρα στην Φότζια, σε μία χρονιά που πήρε περισσότερες συμμετοχές, με τον τότε προπονητή του, Κάρλο Μαντσόνε, να έχει διακρίνει το ταλέντο του.

Η πρώτη εξαργύρωση των καταπληκτικών του εμφανίσεων (στην περίοδο 1994-97 είχε 91 συμμετοχές, 16 γκολ και 15 ασίστ) ήρθε το 1997 όταν και ο Ζντένεκ Ζέμαν του έδωσε την φανέλα με τον αριθμό δέκα, κάτι εντελώς πρωτόγνωρο για κάποιον 21χρονο τότε.

Τα επόμενα χρόνια τον βρήκαν να μετατρέπεται σταδιακά αλλά σταθερά στον ηγέτη της ομάδας, αγαπημένο παιδί των ανθρώπων του συλλόγου και φυσικά σύνθημα στα χείλη των οπαδών της Ρόμα.

Η πρώτη μεγάλη διάκριση σε ομαδικό επίπεδο ήρθε για τον Τότι το 2001 όταν και η Ρόμα έχοντας ως πρώτο βιολί εκείνον και από πίσω μία ολόκληρη… ορχήστρα αποτελούμενη μεταξύ άλλων από τους Καφού, Ρινάλντι, Ζανέτι και Έμερσον κατέκτησε το Σκουντέτο με μόλις δύο βαθμούς διαφορά από την δεύτερη Γιουβέντους. Μαέστρος όλης αυτής της προσπάθειας, ο Φάμπιο Καπέλο.

Την ίδια χρονιά οι «τζιαλορόσι» έφτασαν στην κατάκτηση και του Super Cup Ιταλίας επικρατώντας της Φιορεντίνα με 3-0, με τον Τότι να πετυχαίνει το τρίτο γκολ της ομάδας του, δίνοντας διαστάσεις θριάμβου στην επικράτηση επί των «βιόλα».

Στην συνέχεια ακολούθησαν έξι χρόνια ξηρασίας για τους Ρωμαίους, με τον Φραντσέσκο Τότι όμως να συνεχίζει να κουβαλάει στις πλάτες του την ομάδα και να την διατηρεί στις κορυφαίες πέντε του πρωταθλήματος.

Το 2007, ο «Καπιτάνο» πυροβόλησε 18 φορές τα αντίπαλα δίχτυα, αποδεικνύοντας ότι και στα 31 το… έχει ακόμα. Μάλιστα, με την ομάδα να «τρέχει» υπό τις εντολές του Λουτσιάνο Σπαλέτι, η Ρόμα κατάφερε να φτάσει στην κατάκτηση του Super Cup Ιταλίας αλλά και του Κυπέλλου περνώντας και τις δύο φορές το εμπόδιο της Ίντερ, που όμως πήρε την εκδίκησή της, κατακτώντας το πρωτάθλημα και αφήνοντας τρεις βαθμούς πίσω την Ρόμα.

Την ίδια χρονιά, οι Ρωμαίοι προσπάθησαν να κάνουν το βήμα παραπάνω και στο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά παρά το γεγονός ότι πέταξαν έξω την πανίσχυρη Ρεάλ, αποκλείστηκαν από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Κριστιάνο Ρονάλντο.

Ένα χρόνο μετά η Ρόμα έμεινε μόνο με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ιταλίας, σε μία κατά τα άλλα καταστροφική σεζόν που το τέλος της την βρήκε στην 6η θέση της Serie A, φιναλίστ του Super Cup Ιταλίας και αποκλεισμένους από τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ.

Έκτοτε και μέχρι σήμερα ο μεγάλος, Φραντσέσκο Τότι, βλέπει την αδυναμία του, να μην μπορεί να διακριθεί και παρά τις υπερπροσπάθειες που καταβάλει ακόμα και τώρα που έχει περάσει εδώ και καιρό τα 35, να μην μπορεί να οδηγήσει την ομάδα του σε κάποια κατάκτηση.

Gladiator… αλλά ως πότε;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε πως ο Τότι πρέπει να το πάρει απόφαση και να κρεμάσει κάποια στιγμή τα παπούτσια του. Γιατί έχει μεγαλώσει. Γιατί έχει «βαρύνει». Γιατί παίρνει πολλά χρήματα. Γιατί υπάρχουν μουρμούρες όταν δεν παίζει. Γιατί επηρεάζει αρνητικά τους νέους παίκτες. Και άλλα πολλά.

Εν μέρει είναι αλήθεια. Άλλα οι φανατικοί θαυμαστές του «καπιτάνο» μπορούν να βρουν ένα σορό αντίθετους λόγους γιατί εκείνος πρέπει να παραμείνει στο «Ολίμπικο» μέχρι τα…50. Η λογική λέει πως σύντομα θα ρίξει τους τίτλους τέλους ο Τότι και αν τα βρει με τους ανθρώπους του συλλόγου, τότε θα αναλάβει κάποιο πόστο στην αιώνια καψούρα του.

Vero Italiano

Ήταν δεν ήταν 15 χρονών όταν φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της εθνικής Ιταλίας Κ-15. Η εξέλιξή του ήταν τέτοια που δεν θα μπορούσε να μην αντιπροσωπεύσει τη «σκουάντρα ατζούρα» και στο πιο υψηλό επίπεδο. Ο Τότι έζησε μεγάλες στιγμές χαράς μαζί της (κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2006), αλλά και ανύποτες πίκρες (όπως ο τελικός του Euro του 2000 κόντρα κόντρα στη Γαλλία ή τον αποκλεισμό από τη Νότιο Κορέα στο Μουντιάλ του 2002). Ωστόσο, πάντα ήταν στο επίκεντρο και πάντα ηγέτης. Όπως όταν πήρε την μπάλα για να εκτελέσει το κρίσιμο πέναλτι κόντρα στην Αυστραλία που έστειλε μετέπειτα τη χώρα του στο πιο ψηλό σκαλί του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Για την ιστορία ο Τότι με τη φανέλα της εθνικής Ιταλίας έφτασε τις 50 εμφανίσεις και τα εννιά γκολ.