Σε μια γειτονιά του Σικάγο των ΗΠΑ, δημιουργήθηκε μία μικρή ομάδα μπάσκετ, που αγκάλιασε τα πάμφτωχα παιδιά της περιοχής και ζωντάνεψε τα όνειρα τους. Το debut.gr λοιπόν σήμερα θα ταξίδεψει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και θα σας γνωρίσει τους ανθρώπους, που διώχνουν καθημερινά το γκέτο από τις γειτονιές της πόλης του Σικάγο. Ο Άνθρωπος και μετά […]

Σε μια γειτονιά του Σικάγο των ΗΠΑ, δημιουργήθηκε μία μικρή ομάδα μπάσκετ, που αγκάλιασε τα πάμφτωχα παιδιά της περιοχής και ζωντάνεψε τα όνειρα τους. Το debut.gr λοιπόν σήμερα θα ταξίδεψει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και θα σας γνωρίσει τους ανθρώπους, που διώχνουν καθημερινά το γκέτο από τις γειτονιές της πόλης του Σικάγο.

Ο Άνθρωπος και μετά προπονητής, Τέρενς Χούντ.

Δεξιά ο Χούντ και αριστερά οι βοηθοί του.

Ο Τέρενς Χούντ είναι απόφοιτος του Κολλεγίου του Μάλκολμ που εδρεύει στο Σικάγο και πρώτος προπονητής της ομάδας των Σικάγο Στάρς. Αυτός ο άνθρωπος αποφασίζει λοιπόν να ιδρύσει μια μπασκετική ομάδα για τα παιδιά που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν αθλητισμό. Και όχι μόνο για αυτό το λόγο. Τα παιδιά σε εκείνες τις περιοχές αναζητούσαν μια διέξοδο από τα ναρκωτικά και την αλητεία. Χωρίς κάποιο στήριγμα όπως είναι ο αθλητισμός και το μπάσκετ, οι αθώες αυτές ψυχές δε θα μπορούσαν να επιβιώσουν. Ο Τέρενς Χούντ πίστεψε στο όραμα του και δημιούργησε την ομάδα που ονειρεύτηκε. Δε γνωρίζουμε επίσης κάτι. Ο προπονητής αυτός, οικονομικά θεωρείται αδύναμος και δε μπορεί να υλοποιήσει όλο αυτό το έργο, μόνος του. Η δίοδος του; Οι έρανοι σε γειτονίες ευκατάστατων οικογενειών. Σε μια φωτογραφία από κάτω θα παρατηρήσετε πόσο κακές είναι οι οικονομικές συνθήκες σε αυτό το κλάμπ. Το κινητό από το οποίο απεικονίζεται η ομάδα είναι φθηνό και παλαιού μοντέλου.

Τα έσοδα λοιπόν που μαζεύει ο προπονητής είναι αρκετά για αγορά φανελών και μπαλών για τα παιδιά αλλά και για τη συμμετοχή στα τοπικά πρωταθλήματα. Όπως είδαμε και στην φωτογραφία, τα πρόσωπα των παικτών είναι θλιμμένα και αγχώδη, κάτι που αποδεικνύει τη ποιότητα της ζωής τους.

Ο Τέρενς Χούντ λοιπόν έχεις ως σκοπό την εισαγωγή των παιδιών στα κολλέγια ώστε να αρχίσουν να ονειρεύονται. Να απολαμβάνουν άφθονο φαγητό και κυρίως μία αξιοπρεπή μάθηση. Ορίζει όμως κάποιες προϋποθέσεις ώστε τα παιδιά να συμμετέχουν στην ομάδα του. Θα έπρεπε όλοι να είναι καλοί μαθητές. Και δεν το επιβάλλει αυτός, αλλά το σύστημα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, πλέον για να κάνει κάποιος καριέρα στο μπάσκετ, θα πρέπει να είναι και καλός μαθητής και καλός αθλητής. Πράττοντας αυτά, καθείς είναι σε θέση πραγματοποιήσε τα όνειρα του.

Τα καλοκαιρινά κάμπς.

Ο προπονητής της ομάδας, Τέρενς Χούντ σε συνεργασία με προπονητές και μάνατζερς άλλων ομάδων διοργανώνουν κάθε καλοκαίρι μπασκετικά πρωταθλήματα ώστε παιδιά από μικρότερες ομάδες να δοκιμαστούν και να ανέβουν επίπεδο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αθλητή που συμμετείχε στους Σικάγο Στάρς και από εκεί προωθήθηκε στο NΒΑ, είναι ο Τζαμπάρι Πάρκερ. Όπως αναφέρει ο Χούντ, ο Πάρκερ ήταν ένα παιδί με άγχη και χωρίς ελπίδα, αδύνατο και αδύναμο. Όμως με την βοήθεια του και την συνεχή δουλειά του μικρού, ανέβηκε σκαλοπάτια και έπιασε κορυφή. Αυτά τα καλοκαιρινά κάμπς είναι μια ευκαιρία για πολλά παιδιά να ξεφύγουν από τη μίζερη ζωή και να συνειδητοποιήσουν ότι κάποιοι άνθρωποι θα είναι εκεί για αυτά, θα έχουν κάποιο στήριγμα. Κάθε καλοκαίρι αρκετά μεγάλα ονόματα καλούνται να συμμετέχουν σε αυτές τις προσπάθειες όμως οι ίδιοι τις σνομπάρουν. Παράπονο όλων των συντελεστών είναι πως, ενώ κάποιοι από αυτούς του παίκτες ξεκίνησαν από εκεί, πλέον συμμετέχουν μόνο στο τέλος και αυτό για την επιφάνεια, για τα μάτια του κόσμου. Κρίμα και άδικο για τους αφανείς ήρωες  και τις οικογένειές που βοηθάνε. Παρ’όλα αυτά, όλοι ξέρουμε πως τα παιδικά χαμόγελα και η αίσθηση της ελευθερίας που νιώθουν, είναι η υπερηφάνεια τους.

Κάθε παιχνίδι, μια νέα εκδρομή.

Η ομάδα των Σικάγο Στάρς προσφέρει 215 δολάρια για κάθε παιχνίδι, ώστε να καλυφθούν έξοδα μεταφοράς, πρώτες ανάγκες και συμμετοχή στον αγώνα. Θα λέγαμε πως η ουσία των αγώνων για τα παιδιά, είναι τα ταξίδια που πάνε. Ταξιδεύοντας σε μια άλλη συνοικία, έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν νέα μέρη και αξιοθέατα, που οι συνθήκες διαβίωσής τους δε θα τους επέτρεπαν. Η ελευθερία που νιώθουν όταν ξεφεύγουν από τα προβλήματα τους, είναι ανεξήγητη. Το γεγονός ότι θα παίξουν το αγαπημένο τους άθλημα, μακριά από τα σπίτια τους και μπροστά σε νέο κόσμο, τους ενθουσιάζει και τους χαρίζει έστω και λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς. Το όραμα του κόουτς Τέρενς αφορούσε μια ομάδα που θα αποτελείται από πρωταθλητές της ζωής. Για αυτόν, το μπάσκετ στις γειτονιές του Σικάγο είναι η σωτηρία και ο τρόπος να ονειρευτείς. Η συμμετοχή των ανηλίκων σε αυτά τα πρωταθλήματα, διευρύνει ορίζοντες, δημιουργεί δυνατες προσωπικότητες. Προσωπικότητες, που στο τέλος της ημέρας θα γυρίσουν στο σπίτι και θα διηγηθούν στους γονείς τους όσα έζησαν και όσα πρόκειται να ζήσουν. Μακριά από το γκέτο. Μακριά από την ανελευθερία.

 Ένα βραβείο, ένα όνειρο που εκπληρώνεται.

Ποιός είπε ότι τα χρήματα παίζουν καταλυτικό ρόλο στην εκπλήρωση των ονείρων; Αυτή η ομάδα μας έμαθε, πως αρκούν η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας. Σε μερικές φωτογραφίες θα σας δείξουμε το πώς με πολλή αγάπη, φροντίδα και προπόνηση τα παιδιά της φτωχής γειτονιάς των Σικάγο Στάρς κατέκτησαν την αριστεία και κρατούν σήμερα ένα βραβείο στα χέρια τους. Ποιά; Τα παιδιά που μέχρι πρότινος, φοβόντουσαν να κοιτάξουν προς τα έξω, που έτρεμαν να σουτάρουν μια μπάλα. Τα παιδιά, των οποίων η μόνη διασκέδαση ήταν το φαγητό, η μόνη τους ελπίδα, η επιβίωση. Αυτά τα παιδιά. Απολαύστε τα!

Και το σήμα της ομάδας..