Ένα ακόμη πρωτάθλημα το οποίο ξεκίνησε καλά για την Ferrari, αλλά τελικά κατέληξε στη Mercedes.Το έχασε η Ferrari ή το κέρδισε η Mercedes;

Ο αγώνας της Ιαπωνίας τελείωσε, και μαζί του θεωρώ πως τελείωσαν και οι όποιες ελπίδες του S.Vettel για το πρωτάθλημα. Μαθηματικά όλα είναι ανοικτά, αλλά πρέπει να..κοιμηθεί ο Θεός για να μπορέσει να ελπίζει σε κάτι στο τελευταίο αγώνα της σεζόν ο Γερμανός. Η αλήθεια είναι πως τον αγώνα δεν τον είδα. Ξυπνώντας όμως, παίζοντας παιχνιδάκι με τον εαυτό μου, πριν δω τα αποτελέσματα έριξα μια 5άδα: Hamilton, Verstappen, Bottas, Raikkonen, Vettel.

Έπεσα ελαφρώς έξω, ήταν το τέταρτο 1-2 της Mercedes φέτος, και ένας Daniel Ricciardo που έκανε αγώνα δρόμου για να βρεθεί πίσω από τον team-mate του. Μικρή σημασία έχουν όλα αυτά. Μέχρι το τέλος πιστεύω πως ο Hamilton θα κάνει άλλες 4 νίκες. Πλέον, και ίδια μονοθέσια να είχαν με τον Vettel, η ψυχολογία του Βρετανού θα τον έβγαζε μπροστά. Το πρωτάθλημα δεν κρίθηκε εδώ. Προσέξτε. Δεν γράφω χάθηκε. Έτσι θα έδινα απάντηση στο ερώτημα της επικεφαλίδας.

Θα μου πείτε, το αποτέλεσμα ίδιο δεν είναι ρε μεγάλε; Ο Hamilton θα πανηγυρίσει το πέμπτο του πρωτάθλημα, ο Vettel θα χάσει δεύτερο σερί το οποία κατά τα φαινόμενα «είχε» , και η Ferrari θα συμπληρώσει αισίως 11 χρονιές χωρίς πρωτάθλημα οδηγών. Και άλλες 10 χωρίς κατασκευαστών. Είναι συνολική η ανικανότητα της Ιταλικής ομάδας. Τι αλλάζει θα μου πεις, στο αν  το έχασε μέσα από τα χέρια της, ή αν το κέρδισε με την αξία της η Mercedes;

Για κάποιους, μεταξύ αυτών και εγώ, μετράει το πως φτάνουμε κάπου. Να δούμε το τι έγινε σε αυτό το ρημάδι το πρωτάθλημα. Φέτος, αξίζει μια τέτοια ανάλυση. Διότι είναι μια χρονιά που θα αφήσει μια πικρία στους tifosi. Και αυτό γιατί μπορούσαν να το πανηγυρίσουν. Και το 2014 είχαν πικρία. Απλώς τότε ήταν επειδή είδαν μόνο 2 βάθρα, σε 38 συμμετοχές. Ξέφυγα όμως.

Ας δούμε τι έγινε στο πρωτάθλημα του 2018. Θα προσπαθήσω να εμβαθύνω, χωρίς να κουράσω και καταντήσει το άρθρο αντιγραφή επικόλληση στοιχειών από το formula1.com.

Η Ferrari, ήδη από τις δοκιμές, κρατούσε κλειστά τα χαρτιά της. Δεν μιλούσε πολύ. Φαινόταν πως κάτι έχει αλλάξει φέτος. Όπως είχε πει και ο προσφάτως αποθανών Sergio Marchionne, φέτος θα έχουμε ή ένα πολύ καλό μονοθέσιο, ή ένα πολύ κακό. Έπεσε μέσα. Δεν μπορούσε να προβλέψει όμως την δυναμική του strategy group, αλλά και το οδηγικό λάθος. Η εικόνα όμως ήταν αυτή. Η Ferrari δεν βγήκε να πει φέτος θα είναι η χρονιά μας, όπως τα προηγούμενα 10 χρόνια. Άφησε τα αποτελέσματα να μιλήσουν. Και μίλησαν.

Νίκη στην Αυστραλία με μια στρατηγική που της βγήκε ελεώ αυτοκινήτου ασφαλείας. Νίκη στο Μπαχρέιν με έναν Bottas να αδυνατεί να προσπεράσει με πιο καινούργια ελαστικά. Πρώτη απώλεια; Στη Κίνα. 1-2 στις κατατακτήριες, έξυπνη στρατηγική Red Bull, σίφουνας Verstappen, και μπουμ. Η πρώτη κρυάδα ήρθε, αλλά ποιος να πτοηθεί; Το κόκκινο μονοθέσιο, απέδιδε καλύτερα. ΟΧΙ αγαπητέ αναγνώστη, δεν θα πω ήταν καλύτερο. Πως να το πω αν δεν το ξέρω; Μέσα στα paddock είμαι; Αλλά η νίκη δεν χάθηκε λόγω καθαρής αγωνιστικής απόδοσης.

Αζερμπαϊτζάν. Και άλλη pole. Η ομάδα δουλεύει ρολόι.  Είχαν χρόνια να δουν τόσες poles οι tifosi. Νίκη που αδυνατείς να πιστέψεις πως ΔΕΝ θα καταλήξει στον Vettel. Και όμως..να ναι καλά οι πίστες και το θέαμα που αποζητούμε. Τέταρτος λοιπόν. Η Ισπανία ήταν η πρώτη πίστα που η Mercedes άλωσε, ήταν καλύτερη. Πάμε παρακάτω. Monaco; Πίσω η Mercedes, πίσω και η Ferrari όμως, από την Red Bull. Πιο κοντά η Ιταλική ομάδα στην νίκη παρά η Γερμανική. Προσπερνώ τον Καναδά(Vettel πρώτος, Hamilton πέμπτος).

Γαλλία. 1-2 της Mercedes στις κατατακτήριες, αλλά στον αγώνα ο Vettel κάνει καλύτερη εκκίνηση και από τις δύο. Τον κλείνουν έξυπνα, στο πρώτο σικειν πέφτει στον Bottas, κατευθείαν τελευταίος. Λάθος του Γερμανού, θα μπορούσες να του το χρεώσεις και σαν δεύτερο, μετά από εκείνο στο Αζερμπαϊτζάν. Αλλά με βάση την αγωνιστική λογική και αδρεναλίνη, δεν του το χρεώνω απόλυτα. Βούτηξε για την νίκη, δεν του βγήκε, κατέληξε τέταρτος. Τώρα όμως; Τελικό αποτέλεσμα, μετά από αγώνα δρόμου, εκείνος πέμπτος, ο έτερος διεκδικητής του τίτλου πρώτος. Θα θεωρήσω την Γαλλία, μετά την Ισπανία, και δικαίως -παρότι στη πρώτη δεν μπορέσαμε να δούμε κανονική μάχη μεταξύ των δυο – πίστες της Mercedes. Δεν είχαν απάντηση οι Ferrari.

O επόμενος αγώνας, αυτός της Αυστρίας, ήταν απλά συγκλονιστικός Τι να πρωτογράψω για αυτόν τον αγώνα. Ξεχωριστό άρθρο χρειάζομαι. Και είμαι ήδη στις 750 λέξεις. Εδώ, ήταν όλοι ανταγωνιστικοί. Σεληνιασμένος Raikkonen, δυνατές Red Bull και Mercedes, Vettel στην αρχή του αγώνα στο πουθενά.Στις κατατακτήριες βέβαια, ο Γερμανός έκλεισε τον Sainz σε γρήγορο γύρο και πήρε ποινή 3 θέσεων στην εκκίνηση. Ξεκίνησε έκτος, με τις Mercedes στο 1-2. Στο τέλος βέβαια, με την διπλή εγκατάλειψη των Mercedes(ωστόσο ήδη ο Hamilton πριν εγκαταλείψει είχε βρεθεί τέταρτος) η Ferrari έφτασε μια ανάσα από την νίκη. Αρκέστηκε στο 2-3. Στην ίδια παράγραφο στριμώχνω Μεγάλη Βρετανία, που ήταν όλοι λίγο πολύ κοντά, κέρδισε ο Vettel με δεύτερο τον Hamilton.

Πάμε να τα δούμε όλα αυτά πιο συμπυκνωμένα. Οι δέκα πρώτοι αγώνες, κύλησαν, σχεδόν ιδανικά για την Ferrari.  Κατάφερε να κατακτήσει 4 νίκες, ενώ άλλες 6, μοιράστηκαν ισόποσα οι Mercedes και Red Bull. Η Mercedes άξιζε 3 νίκες, τις πήρε σε δίκαια σε Ισπανία και Γαλλία, έχασε μια από μηχανικό πρόβλημα στην Αυστρία, κέρδισε μια τυχερή στο Αζερμπαϊτζάν με τροπή στην τροπή στους τελευταίους γύρους. Η Ferrari κέρδισε με «βοήθεια» του safety car στην Αυστραλία, παλικαρίσια στο Μπαχρέιν, έχασε λόγω στρατηγικής στην Κίνα, όμως η θέση που θα έπρεπε να κατακτήσει ο Vettel ήταν τουλάχιστον η τέταρτη. Ο Verstappen είχε άλλη άποψη.

Στο Αζερμπαϊτζάν  η τύχη γύρισε πάλι το μέρος στη Ferrari, ο Γερμανός από αγώνα περιπάτου στη πρώτη θέση βρέθηκε δεύτερος, δεν αρκέστηκε σε αυτή, τερμάτισε τέταρτος. Αυτή την νίκη την άξιζε η Ferrari. Στο Μονακό αρκέστηκε στη δεύτερη θέση, στη Γαλλία σε έναν αγώνα δρόμου από το βάθος του grid. Ιδανικά, θεωρώ πως η Ferrari θα έπρεπε να έχει σε αυτούς τους 10 αγώνες 5 ή 6 νίκες, 3 ή 4 η Mercedes και 1 η Red Bull στο Monaco. Τρία λάθη κρατάω, τα οποία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κόστισαν : σε Αζερμπαϊτζάν,Γαλλία και Αυστρία.

Ο κατήφορος..

Αρχής γενομένης, από τη Γερμανία. Με ψυχολογία και δυναμική από την νίκη στην Βρετανία, ο Vettel κατακτάει την pole. Οδηγεί τον αγώνα ενώ ο Hamilton έχει ξεκινήσει 14ος. Ευκαιρία να ανοίξει την διαφορά του στο πρωτάθλημα οδηγών. Βρίσκεται πίσω από τον Raikkonen ελεώ στρατηγικής, απαιτεί team olders, και τα παίρνει. Όμως το κάρμα δεν σε αφήνει έτσι..

Οι πρώτες ψιχάλες αρχίζουν να πέφτουν, και μαζί τους ο Γερμανός χωρίς να πιέζεται, κάνει ένα «παιδικό» λάθος, και πέφτει στον τοίχο. 25 βαθμοί έκαναν φτερά, ο Raikkonen έχασε την 2η θέση από τον Bottas, και οι 2 τους από τον Hamilton. Νικητής ο Βρετανός, από το βάθος του grid, με μεστή οδήγηση στη βροχή, αποφεύγοντας τα λάθη. Κάτι που ο Vettel δεν έκανε, σε δικό του πραγματικά grand prix. Με αυτό το λάθος βρέθηκε 17 βαθμούς πίσω στο πρωτάθλημα. Ακόμη φυσικά δεν είχε χαθεί τίποτα. Το momentum το είχε η Ferrari, είχε χάσει βαθμούς σε 4 αγώνες, σε 3 λόγω οδηγικών λαθών, και παρέμενε μόλις 17 βαθμούς πίσω από τον Hamilton.

Η Ουγγαρία φαινόταν πως θα ήταν ένας περίπατος για την Ιταλική ομάδα, αλλά με τα «θα» , δουλειά δεν γίνεται..

Οι ουρανοί άνοιξαν, το 1-2 που έβλεπε η Ιταλική ομάδα στις κατατακτήριες έγινε 3-4, και στον αγώνα 2-3. Ναι, δεν μπόρεσαν να απειλήσουν σε δικό τους αγώνα όπως έλεγαν, αλλά λογικά αν ξεκινούσαν και πρώτοι θα τερμάτιζαν και πρώτοι

Το Βέλγιο ήταν πίστα κλασικά Γερμανοκρατούμενη, με το μοτέρ να παίζει σημαντικό ρόλο. Φέτος όμως, βάφτηκε κόκκινο, με τον κινητήρα της Ferrari να δείχνει να είναι ένα κλικ πιο μπροστά, αν κρίνουμε και με το τι άνεση ο Vettel πέρασε τον Hamilton στην μεγάλη ευθεία μετά την Eau Rouge. Και πάμε Ιταλία…

Εδώ φίλοι μου, χάθηκαν όλα. Ό,τι άλλο και αν πιστεύετε, ξεχάστε το. Γιατί; Γιατί η ψυχολογία, είναι το παν. Και χτίζεται βήμα βήμα, μέσα από μεγάλες ή μικρές στιγμές. Ο αγώνας αυτός θα μπορούσε είτε να ανεβάσει την ψυχολογία της Ferrari και του Vettel στο Θεό, είτε να την στείλει στα τάρταρα…επικράτησε το δεύτερο. Σε μη δημοσιευμένο άρθρο μου, αναρωτιόμουν το τι ορίζει τον ηγέτη. Η συζήτηση ήταν πάντα γύρω από τον Sebastian Vettel. Φέτος, ο εντός έδρας αγώνας τους , είχε μεγάλη προοπτική..

Αυτό  που διαφοροποιεί τη φετινή χρονιά από τις υπόλοιπες «χαμένες» είναι η ευκαιρία και η δυναμική που είχε η Scuderia Ferrari να κατακτήσει τη νίκη. Δεν το έκανε. Εγκλωβίστηκε στρατηγικά όταν ο Vettel βρέθηκε ανάποδα στη Roggia, και ύστερα με ένα μονοθέσιο να συναγωνίζεται με δύο, τσίμπησε κατευθείαν στο δόλωμα της Mercedes. Τώρα που το γράφω, μου θύμισε Abu Dhabi 2010. Εκεί που η στρατηγική στέρησε το πρωτάθλημα. Η διαφορά εκτός των προφανών, είναι πως τότε, ο πρώτος οδηγός, ο σταρ, ο διεκδικητής του πρωταθλήματος, έπεσε στη παγίδα. Τώρα, έπεσε ο Raikkonen. Δεν είναι ο ευνοημένος. Μα, που ήταν ο Vettel;

Σε έναν αυτοσχέδιο, αγώνα δρόμου. Αυτοσχέδιο, διότι ο στο πρώτο γύρο «επέλεξε» να κάνει έναν αγώνα κούρσας και εντυπωσιασμού, παρά να δει την ουσία που δίνουν οι 15+ πόντοι στο πρωτάθλημα. Διότι αν πατούσε φρένο, αν δεν πήγαινε για τα «όλα», θα βρισκόταν σε εκείνο το σημείο τρίτος. Και; Θα μπορούσε να επιτεθεί στην επόμενη στροφή. Ό,τι έκανε ο Raikkonen μετά το συμβάν. Κίνηση πρωταθλητή ο Hamilton στη πρώτη στροφή, άμεση και καθαρή απάντηση Raikkonen στην επόμενη. Τι ρισκάρεις βρισκόμενος πίσω στο πρωτάθλημα οδηγών, εντός έδρας, με 7 αγώνες να απομένουν;

Αυτό είχα γράψει, μα δεν είχα δημοσιεύσει. Αγώνας ξεκάθαρα κόκκινος που ήταν για 1-2. Κατέληξε σε 2-4. Πιστεύεις σε πρωτάθλημα μετά από τέτοιο αποτέλεσμα εντός έδρας, ενώ είχες προοπτικές να σαρώσεις; Ε όχι..

Έβδομος αγώνας που η Ferrari έχασε εν δυνάμει βαθμούς. Εν δυνάμει, γιατί στην Αυστρία ο Vettel τελικά, τερμάτισε τρίτος. Απλώς σε διαφορετική περίπτωση θα ξεκινούσε και τρίτος.

Τίποτα από εδώ και πέρα. Τι να γράψω για Σιγκαπούρη, Ρωσία, Ιαπωνία; Πλέον δεν είναι καν θέμα μονοθέσιου. Είναι θέμα ψυχολογίας. Και ας έκανε λάθος στρατηγική η Ferrari στην Σιγκαπούρη. Στην Ρωσία καθάρισε η ομαδικότητα. Έτσι είναι. Θα ρισκάρει η Mercedes, έστω και στο ελάχιστο; ΟΧΙ. Όχι γιατί ξέρει πως να χειριστεί τέτοιες καταστάσεις.

Λοιπόν…πολλοί μιλάνε για στρατηγικά λάθη. Ξεχάστε τα. Τα λάθη ξεκίνησαν αρχής γενομένης από την Ιταλία. Κατάρρευση ήταν. Εγώ όμως σας λέω. Εκεί χάθηκαν όλα. Δεν υπήρχε γυρισμός. Μέχρι και την Ιταλία όμως, είχαν χαθεί βαθμοί σε 7 αγώνες, σε 2 χωρίς να φέρει ευθύνη η Ferrari, πείτε το ατυχία(Κίνα, Ουγγαρία) και σε άλλους 5, λόγω Vettel. Μην ψάχνετε φαντάσματα. Ο Hamilton φέτος, δεν έκανε λάθη. Στους πρώτους 10 αγώνες ήξερε και είδε, πως η ομάδα του δεν έχει την δυναμική της Ferrari. Έκανε όμως υποδειγματικό damage limitation.

Πήρε ό,τι μπορούσε, από όπου μπορούσε. Δεν πέταξε ποτέ βαθμούς, από ό,τι θέση ξεκινούσε. Στο Μπαχρέιν ξεκίνησε ένατος λόγω ποινής. Τερμάτισε τρίτος. Αυτό μπορούσε. Στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος όμως, και πιο συγκεκριμένα από Γερμανία και μετά, απλώς τα σάρωσε όλα. Πήρε την νίκη στη Γερμανία λόγω λάθους του Vettel, κέρδισε στην Ουγγαρία, (οκ, οι  κατατακτήριες δεν πήγαν όπως έπρεπε για την Ferrari) και στο Βέλγιο «έκατσε στα αυγά του». Ποια αυγά; Αυτά που δίνουν 18 βαθμουλάκια. Από τότε, τρέχει σερί 4 νικών..

Ναι, οι αγώνες Γερμανίας, Ουγγαρίας, Βελγίου, και Ιταλίας, βάσει δυναμικής έπρεπε να βαφτούν όλοι κόκκινοι. Βάφτηκε μόνο ένας. Δεν έφταιγε ο Hamilton για αυτό όμως..

Τι απαντάμε λοιπόν..το έχασε η Ferrari, ή το κέρδισε η Mercedes; Πάντα μα πάντα, μ’αρέσει να λέω πως η αλήθεια, είναι κάπου στη μέση. Και δεν θα το αλλάξω ούτε τώρα. Η Ferrari θα έπρεπε να είχε πάει στη Ιταλία με +8 βαθμούς από την Κίνα,(Αφήνω απέξω το τι έγινε λόγω στρατηγικής με την Red Bull, δεν μπορούσε να το προβλέψει κανείς) +6 από το Αζερμπαϊτζάν, +5 από την Γαλλία, +25 από την Γερμανία, και ίσως +7 από την Ουγγαρία. Και αν σε Ουγγαρία και Κίνα τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, οι υπόλοιποι βαθμοί είναι τουλάχιστον 38. Τους έχασε. Το έχασε.Θα είχε 252 έναντι 231 του Hamilton. Αλλά στον αντίποδα, η Mercedes ήταν πάντα εκεί, να εκμεταλλευτεί λάθη και ευκαιρίες.

Τους αγώνες που είπα πως έπρεπε να βαφτούν κόκκινοι, τους καθάρισε όλους ο Hamilton. Αλάνθαστος στην βρόχινη Γερμανία, χωρίς πίεση από την πρώτη θέση στην Ουγγαρία, με πίεση και τελικά δίκαια, στην Ιταλία(πού λάστιχα ο Raikkonen; ) . Το κέρδισε λοιπόν και η Mercedes.  Γιατί; Γιατί πήρε από παντού, ό,τι μπορούσε. Εκμεταλλεύτηκε κάθε ευκαιρία. Δεν ανοίχτηκε. Χτύπησε όταν έπρεπε, και από την Ιταλία και μετά το ματσάκι, είναι διαδικαστικού χαρακτήρα…δεν κερδίζεις χωρίς ψυχολογία. Δεν χάνεις, αν την χτίζεις όλη την χρονιά…
Του χρόνου πάλι..

Υ.Γ Οι μόνοι βαθμοί που έχασε ο Hamilton, ήταν αυτοί της τέταρτης θέσης στην Αυστρία, και αυτοί από μηχανική αστοχία. Δεν βάζω στο παιχνίδι την κακή στρατηγική της Mercedes που τον έριξε από πρώτο, τέταρτο. Ακόμη και με αυτούς τους 10 βαθμούς, ο Vettel θα πήγαινε πρωτοπόρος στην Ιταλία με 11 βαθμούς διαφορά. Δεν θα ήταν μεγάλη..αλλά δεν θα ήταν και -17…