Ντιέγκο Φορλάν: Το κίνητρο για να φτάσεις στην κορυφή

Γεννημένος στις 19 Μαΐου του 1979 ο Ντιέγκο Φορλάν δεν είχε από μικρός την επιθυμία να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Ίσα Ίσα ο μικρός τότε Ντιέγκο είχε έφεση στο τένις, παρά το γεγονός πως ο πατέρας του Πάμπλο ήταν παλιός ποδοσφαιριστής. Όλα αυτά όμως άλλαξαν από την μια στιγμή στην άλλη, εξαιτίας ενός τραγικού συμβάντος που έφερε τα πάνω κάτω στην ζωή του.

Ήταν Σεπτέμβρης του 1991 όταν η αδερφή του, Αλεχάντρα, γυρνούσε με το αυτοκίνητο μαζί με το αγόρι της, όταν εξαιτίας της σφοδρής κακοκαιρίας μια στραβοτιμονιά έφερε το μοιραίο. Το αγόρι της Αλεχάντρα σκοτώθηκε ακαριαία, ενώ εκείνη γλύτωσε τη ζωή της, με το τίμημα να περάσει όλη της τη ζωή σε αναπηρικό καροτσάκι.

Αυτό ήταν. Ο Ντιέγκο από εκείνη τη στιγμή τα παράτησε όλα. Τις σπουδές του, τις ξένες γλώσσες που μάθαινε, και γενικώς όλα τα σχέδια που είχε για την ζωή του, με σκοπό να πάει να γίνει ποδοσφαιριστής. Όπως ο ίδιος εξομολογείται «Έβλεπα τους γονείς μου να κλαίνε κάθε μέρα και δεν το άντεχα. Από εκείνη τη στιγμή ορκίστηκα στον εαυτό μου πως το ποδόσφαιρο θα ήταν πλέον η ζωή μου, και όχι ένα απλό άθλημα». Το κίνητρο της ποδοσφαιρικής του καριέρας ο Φορλάν το είχε βρει.

Ο Φορλάν ξεκίνησε την καριέρα του από την Ιντεπεντιέντε της Αργεντινής, όπου τον έστειλε ο πατέρας του προκειμένου να μάθει καλύτερα τα μυστικά της μπάλας. Εκεί ο Φορλάν με τις εμφανίσεις του κατόρθωσε να κερδίσει το εισιτήριο για την Ευρώπη και το Μάντσεστερ.

Εκεί πλέον θα μπορούσε να διαθέσει το μεγάλο ποσό που απαιτούνταν προκειμένου να ξαναφτιάξει την ζωή της αδερφής του. Ίδρυσε μάλιστα το Fundacion Alejandra Forlan για την αποκατάσταση ανάλογων τραυματισμών.

Στο Μάντσεστερ δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν πήγαιναν τόσο καλά. Ο Ντιέγκο ήταν μονίμως στην σκιά του Φαν Νιστελρόυ, ενώ και κάποιες χαμένες ευκαιρίες του προσέδωσαν το παρατσούκλι «χασογκόλης» παρά τα εντυπωσιακά λίγα τέρματα που είχε σκοράρει.

Από κει και πέρα όμως ξεκίνησε η εκτόξευση. Ακολουθεί η Βιγιαρεάλ όπου ο Φορλάν εκεί έδειξε το πόσο ικανός σκόρερ έμελλε να γίνει. Σε 128 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις με το «Κίτρινο Υποβρύχιο» πετυχαίνει 59 τέρματα και κερδίζει τόσο το βραβείο Pichichi όσο και το χρυσό παπούτσι για το 2005.

Οι εντυπωσιακές εμφανίσεις του κεντρίζουν το ενδιαφέρον της Ατλέτικο, και κάπου εκεί ο Φορλάν φτάνει στο απόγειο της καριέρας του. Σκοράρει 96 γκολ σε 196 εμφανίσεις, και πανηγυρίζει το Europa League την σεζόν 2009-2010. Στην Μαδρίτη ο Φορλάν λατρεύτηκε από τους φιλάθλους και γνώσει την μεγάλη αναγνώριση, χάρις στα εντυπωσιακά τέρματα που πέτυχε. Άλλες δύο ατομικές διακρίσεις προστέθηκαν στο παλμαρέ του, καθώς για δεύτερη φόρα πήρε το pichichi και το χρυσό παπούτσι για το 2009.

Και με την εθνική όμως δεν είχε λιγότερες επιτυχίες. Σε 112 εμφανίσεις με το εθνόσημο της Ουρουγουάης ο Φορλάν πέτυχε 36 γκολ, και έκανε ότι μπορούσε προκειμένου η Εθνική του να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. Το 2010 στο Μουντιάλ της Αφρικής ο Φορλάν ανακηρύχθηκε κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης, με την Ουρουγουάη να κατακτά εν τέλει την τέταρτη θέση στο θεσμό. Την αμέσως επόμενη χρονιά όμως πανηγύρισε την κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα, προσθέτοντας άλλη μια διάκριση και με χρώματα της χώρας του.

Μετά την Ατλέτικο δυστυχώς όμως ξεκίνησε η φθίνουσα πορεία της καριέρας του, καθώς η μεταγραφή του στην Ίντερ δεν τον βοήθησε σε αυτό. Τα τελευταία χρόνια ο Φορλάν αγωνίζεται κυρίως στην Άπω Ανατολή, με κάποια ενδιάμεσα διαλείμματα σε Βραζιλία και Ουρουγουάη.

Η αδερφή του Φορλάν ποτέ δεν μπόρεσε να περπατήσει κανονικά αν και στηρίζεται πλέον καλύτερα στα πόδια της. Όμως ο Ντιέγκο κράτησε την υπόσχεση του, δίνοντας σε όλους ένα μάθημα πίστης και αφοσίωσης, και πως μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται για να πετύχεις κάτι είναι απλά να έχεις κίνητρο.