Το φετινό μεταγραφικό καλοκαίρι απέδειξε ότι τα συμβόλαια στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν έχουν καμία σημασία πια.

Μία ακόμη θερινή μεταγραφική περίοδος ολοκληρώθηκε και μπορούμε πια να πούμε με σιγουριά ότι οι οικονομικές ισορροπίες έχουν αλλάξει για τα καλά σε σχέση με το παρελθόν. Εξάλλου, ποιος θα φανταζόταν πριν λίγα χρόνια ότι ένας 20χρονος ποδοσφαιριστής της Ντόρτμουντ, όπως ο Ουσμάν Ντεμπελέ, με μία απλά καλή χρονιά στο κορυφαίο επίπεδο θα κόστιζε 7 φορές περισσότερο από όσα ξόδεψε η Ίντερ για να αποκτήσει τον Ρονάλντο, το φαινόμενο, από την Αϊντχόβεν.

Τα φώτα της δημοσιότητας, φυσικά, απασχόλησε για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Νεϊμάρ, ο οποίος αποκτήθηκε από την Παρί Σεν Ζερμέν έναντι 222 εκατομμυρίων ευρώ, με συνέπεια να γίνει η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ του Πογκμπά στο υπερδιπλάσιο. Το γεγονός, μάλιστα, ότι στο φετινό μεταγραφικό παράθυρο πραγματοποιήθηκε η πρώτη, (Νεϊμάρ στην Παρί έναντι 222 εκατ. ευρώ) η δεύτερη (Εμπαπέ στην Παρί έναντι 180 εκατ. ευρώ) και η τρίτη ακριβότερη μεταγραφή (Ντεμπελέ στην Μπαρτσελόνα έναντι 140 εκατ. ευρώ) στην ιστορία του αθλήματος μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έφτασε η εποχή στην οποία οι φτωχότερες ομάδες δεν θα έχουν κανένα λόγο πια στην διεκδίκηση των κορυφαίων εγχώριων και ευρωπαϊκών τίτλων, διότι οι ταλαντούχοι νεαροί ποδοσφαιριστές θα προσελκύονται από τους πλουσιότερους συλλόγους.

Ωστόσο, ένα ακόμη εξίσου σημαντικό ζήτημα που κορυφώθηκε τη φετινή χρονιά και επιβεβαίωσε την τάση των προηγούμενων ετών είναι η υποτίμηση της αξίας των επαγγελματικών συμβολαίων που συνάπτουν οι ποδοσφαιριστές με τους συλλόγους τους. Για τις ομάδες, δηλαδή, πια δεν αποτελεί εγγύηση για την παραμονή ενός ποδοσφαιριστή στην ομάδα η χρονική διάρκεια του συμβολαίου του, καθώς ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να το σπάσει σχεδόν όποτε θέλει. Ως εκ τούτου ο μεταγραφικός σχεδιασμός πολλών ομάδων τινάζεται στον αέρα από τη στιγμή που ένας ποδοσφαιριστής αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα του να αποχωρήσει ανεξάρτητα από το πότε λήγει το συμβόλαιό του. Για του λόγου το αληθές θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε 5 πρόσφατες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, οι οποίοι στο άκουσμα του ενδιαφέροντος ενός άλλου συλλόγου προς το πρόσωπό τους δε σεβάστηκαν το συμβόλαιό τους και προέβησαν σε αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές.

1.Ναμπί Κεϊτα-Λειψία:

Από την αρχή του καλοκαιριού η Λίβερπουλ δεν έκρυψε την πρόθεσή της να κάνει δικό της το πολυεργαλείο της μεσαίας γραμμής της Λειψίας, Ναμπί Κεϊτά. Ωστόσο, η διοίκηση των “ταύρων” επισήμανε με έντονο ύφος ότι ο παίκτης είναι δεμένος με το συμβόλαιό του και δεν πρόκειται να πωληθεί, καθώς η ομάδα τον έχει ανάγκη και δεν χρειάζεται χρήματα. Αυτό φυσικά δεν άρεσε στον μέσο από τη Νέα Γουινέα, ο οποίος σε μία προπόνηση της ομάδας του εμφανώς εκνευρισμένος από τη στάση της ομάδας του όχι μόνο έδειξε αδιαφορία αλλά προέβη και σε ένα επικίνδυνο τάκλιν πάνω στον συμπαίκτη του, Ντιέγκο Ντεμ, με συνέπεια ο προπονητής του να αναγκαστεί να διακόψει την προπόνηση και να ζητήσει από τον Κεϊτά να απολογηθεί για τη συμπεριφορά του. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, η κατάληξη ήταν ευτυχής για τον παίκτη, ο οποίος θα αγωνίζεται από το καλοκαίρι του 2018 στη Λίβερπουλ, καθώς οι “κόκκινοι” θα ενεργοποιήσουν τη ρήτρα των 52 εκατομμυρίων ευρώ που τίθεται σε ισχύ από του χρόνου.

2.Ουσμάν Ντεμπελέ: Ντόρτμουντ:

Πολύ περισσότερο αντιεπαγγελματική συμπεριφορά είχε ο πρώην πια εξτρέμ της Ντόρτμουντ, Ουσμάν Ντεμπελέ, όταν κατανόησε ότι βρίσκεται στη βασική λίστα της Μπαρτσελόνα με τους αντικαταστάτες του Νεϊμάρ. Οι Βεστφαλοί του είχαν διασαφηνίσει εξ΄αρχής ότι δεν σκοπεύουν να τον παραχωρήσουν, όμως, ο Γάλλος ποδοσφαιριστής που μόλις την περσινή χρονιά είχε υπογράψει στο γερμανικό σύλλογο συμβόλαιο διάρκειας 5 ετών, ήθελε πάση θυσία να κάνει πραγματικότητα το παιδικό του όνειρο και να αγωνιστεί στους Καταλανούς. Κάπως έτσι, λοιπόν, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να εξαφανιστεί από προσώπου γης για λίγα 24ωρα, με συνέπεια ο τεχνικός της ομάδας, Πίτερ Μπος, να δηλώνει δημόσια ότι αγνοεί την τύχη του ποδοσφαιριστή. Παράλληλα, ο πρώην παίκτης της Ρεν στη 1 Αυγούστου λίγο έλειψε να έρθει στα χέρια με τον συμπαίκτη του, Ρόμαν Μπούρκι, με τους συμπαίκτες τους να προλαβαίνουν τα χειρότερα. Με αυτόν τον τρόπο, πέρασε την γραμμή που ήθελε στη διοίκηση των Βεστφαλών και την έπεισε τελικά να υποκύψει στις πιέσεις της Μπαρτσελόνα και στην ιδιαίτερα προσοδοφόρα πρόταση των “μπλαουγκράνα” (140 εκατομμύρια ευρώ μαζί με τα μπόνους).

3. Φελίπε Κουτίνιο:

Η μεταγραφή του Νεϊμάρ στους Παριζιάνους προκάλεσε ντόμινο εξελίξεων με τη Λίβερπουλ να επηρεάζεται από τη συγκεκριμένη μετακίνηση, καθώς ο Κουτίνιο βρέθηκε στο στόχαστρο των “μπλαουγκράνα”. Όπως ήταν αναμενόμενο ο 25χρονος μεσοεπιθετικός, ο οποίος ανανέωσε πρόσφατα τη συνεργασία με τους “κόκκινους” μέχρι το 2022, κολακεύτηκε από το ενδιαφέρον και παρά το γεγονός ότι αρχικά είχε δηλώσει ότι δεν πρόκειται να πιέσει καταστάσεις, δεν τήρησε ποτέ την υπόσχεσή του. Ειδικότερα, αρχικά επινόησε έναν τραυματισμό στη μέση που του έχει στερήσει μέχρι και σήμερα το ντεμπούτο του στη φετινή Πρέμιερ Λιγκ, για να αποδειχθεί τελικά ότι οφειλόταν στο άγχος που του προκάλεσε το μεταγραφικό σήριαλ στο οποίο πρωταγωνιστεί. Την διάγνωση πραγματοποίησε ο γιατρός της εθνικής Βραζιλίας και καλός φίλος του Κουτίνιο, Μάικλ Σιμόνι, θέτοντας τον στη διάθεση της “σελεσάο” για τις επικείμενες διεθνείς υποχρεώσεις της. Ο πρώην παίκτης της Ίντερ, όμως, δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτό, καθώς σύμφωνα με το Bein Sports ζήτησε από τον Γιούργκεν Κλοπ να μην τον συμπεριλάβει στη λίστα του επικείμενου Τσάμπιονς Λιγκ. Η ύστατη προσπάθεια του Φελίπε Κουτίνιο να ωθήσει τον εαυτό του στην πόρτα της εξόδου του αγγλικού συλλόγου πραγματοποιήθηκε με την κατάθεση αιτήματος μεταγραφής, η οποία, όμως έπεσε στο κενό, καθώς η αρνητική στάση των “κόκκινων” παρέμεινε αμετάβλητη. Έτσι, ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ θα παραμείνει για ένα τουλάχιστον χρόνο στο λιμάνι με το επόμενο καλοκαίρι να φαίνεται ότι θα αποτελέσει την καταλληλότερη στιγμή να αποχωρήσει από το σύλλογο, καθώς η Λίβερπουλ θα έχει το χρονικό περιθώριο να βρει τον αντικαταστάτη του.

4. Βίρτζιλ Βαν Ντάικ- Σαουθάμπτον:

Στη συγκεκριμένη λίστα δε θα μπορούσε να μην συμπεριληφθεί και ο στόπερ της Σαουθάμπτον, Βίρτζιλ Φαν Ντάικ, ο οποίος έχει εκφράσει την επιθυμία του να αποχωρήσει από το σύλλογο από το ξεκίνημα του φετινού μεταγραφικού παζαριού, καθώς φιλοδοξεί να αγωνιστεί στο κορυφαίο επίπεδο. To παράδοξο της συγκεκριμένης υπόθεσης είναι ότι τον Μάιο του 2017 ο Ολλανδός στόπερ επέκτεινε το συμβόλαιό του μέχρι το 2022, δηλώνοντας την αφοσίωσή του στο σύλλογο. Παρ΄όλα αυτά, αυτό δεν τον απέτρεψε από το να ξεκινήσει παράνομα διαπραγματεύσεις με τη Λίβερπουλ, με την τελευταία να αναγκάζεται να ζητήσει συγνώμη για τον τρόπο που προσέγγισε τον παίκτη. Ο ίδιος ο παίκτης, μάλιστα, με την νοοτροπία του ώθησε τον εαυτό του να προπονείται μόνος του, καθώς ο Μαουρίσιο Πελεγκρίνο του είχε τονίσει ότι πρέπει να αλλάξει στάση προκειμένου να βρεθεί ξανά στην πρώτη ομάδα. Η κατάσταση έφτασε στα άκρα πριν λίγες εβδομάδες όταν o 26χρονος κεντρικός αμυντικός κατέθεσε αίτημα μεταγραφής στους “αγίους”, τονίζοντας ότι ο σύλλογος δεν του άφησε άλλη επιλογή. Το μόνο που κατάφερε, βέβαια, ήταν να κάνει κακό στον εαυτό του, καθώς δεν συμμετείχε στην προετοιμασία της ομάδας την ώρα που η Σαουθάμπτον τήρησε το λόγο της και έμεινε αμετακίνητη όσον αφορά την παραμονή του ποδοσφαιριστή στο σύλλογο.

5. Αλέξις Σάντσεζ- Άρσεναλ:

Η Πρέμιερ Λιγκ έχει την τιμητική της στη ανάλυσή μας, αφού και ο σούπερ σταρ της Άρσεναλ, Αλέξις Σάντσεζ, επιχείρησε να κινήσει τα νήματα προκειμένου να πετύχει το σκοπό του και να αποχωρήσει από τους “κανονιέρηδες”. Η περίπτωσή του, βέβαια, διαφέρει ίσως λίγο από τις υπόλοιπες, καθώς το επόμενο καλοκαίρι μένει ελεύθερος και θα περίμενε κανείς ο Βενγκέρ να ικανοποιούσε την επιθυμία του και να τον πουλούσε προκειμένου να αποκομίσει ο σύλλογος ένα τεράστιο οικονομικό όφελος. Ωστόσο, ο Αλσατός είχε άλλη άποψη και παρά τα τερτίπια του Χιλιανού παρέμεινε αδιάλλακτος στην άποψή του. Οι τάσεις φυγής του 28χρονου ποδοσφαιριστή είχαν εκκινήσει από την περσινή σεζόν, όταν ο παίκτης τσακώθηκε με τους συμπαίκτες του στην προπόνηση ενώ συχνά τους έβαζε τις φωνές μέσα στο γήπεδο, εμφανώς εκνευρισμένος από την έλλειψη ποιότητας των συμπαικτών του. Ο Αλέξις, μάλιστα, αν και πράγματι είχε έναν τραυματισμό τους “κοιλιακούς” υπερέβαλε σχετικά με την περίοδο της αποθεραπείας του, καθώς επανήλθε στην αγωνιστική δράση στις 27 Αυγούστου, όταν δηλαδή συνειδητοποίησε ότι το θέλημα του δεν πρόκειται να γίνει πραγματικότητα. H ύστατη προσπάθεια του παίκτη να αποχωρήσει από το σύλλογο πραγματοποιήθηκε στις 30 Αυγούστου, όταν και σύμφωνα με την Mirror κατέθεσε αίτημα μεταγραφής στην Άρσεναλ χωρίς αντίκρυσμα.

Όλες οι προαναφερθείσες περιπτώσεις αναδεικνύουν τη δύναμη που έχουν οι ποδοσφαιριστές ακόμα και αν οι σύλλογοι δεν τους επιτρέπουν μία μετακίνηση στον επιθυμητό τους προορισμό. Από τη στιγμή, δηλαδή, που ο παίκτης θα αποφασίσει να αποχωρήσει από το σύλλογο, τότε η αξία του συμβολαίου που έχει υπογραφεί χάνεται αυτόματα, καθώς ο ποδοσφαιριστής μπορεί να σκαρφιστεί κάθε είδους τέχνασμα προκειμένου να ωθήσει την κατάσταση στα άκρα. Ακόμα και αν δεν πετύχει το σκοπό του, όμως, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο σύλλογος βγαίνει ζημιωμένος γιατί ο παίκτης “κάθεται” πάνω στο παχυλό συμβόλαιό του και σπάνια βγάζει τον καλύτερο του εαυτό μέσα στον αγωνιστικό χώρο, με συνέπεια αργά ή γρήγορα να πραγματοποιείται το θέλημά του.

Σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο, οι δύο πλευρές θα συνεργάζονταν προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή για τον ποδοσφαιριστή και άμα δε συνέβαινε αυτό, ο παίκτης θα σεβόταν την υπογραφή του και θα φερόταν επαγγελματικά συνεχίζοντας να προσφέρει με τον ίδιο ζήλο τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις. Ωστόσο, στην σημερινή πραγματικότητα ο αθλητής νιώθοντας την ασφάλεια που του προσφέρουν οι οικονομικές του απολαβές έχει το μαχαίρι αλλά έχει και το καρπούζι, με αποτέλεσμα να μπορεί να ακυρώσει κάθε μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας του ακόμα και την τελευταία στιγμή.

Μία ενδεχόμενη λύση στο πρόβλημα θα μπορούσε να ήταν η υπογραφή συμβολαίων διάρκειας 2-3 ετών, προκειμένου να είναι πιο ρεαλιστικά. Αυτή η περίοδος, άλλωστε είναι επαρκής προκειμένου τόσο ο ποδοσφαιριστής να οριοθετήσει τους στόχους και τις φιλοδοξίες του όσο και η ομάδα να ετοιμάσει ένα αγωνιστικό πλάνο διετίας ή τριετίας.

Φυσικά εξίσου αποδοτική είναι και η ολοένα αυξανόμενη χρήση των ρητρών αποδέσμευσης, οι οποίες συμφωνούνται από κοινού και από τις δύο πλευρές και δεν αφήνουν καμία δικαιολογία για παράπονα στο σύλλογο. Με αυτόν τον τρόπο, θα εξαρτάται μόνο από τον παίκτη η παραμονή ή η μετακίνησή του στο σύλλογο που είναι διατεθειμένος να πληρώσει τη ρήτρα, με αποτέλεσμα να μην παρατηρούνται τα προαναφερθέντα φαινόμενα αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς.