Ο Απόστολος Νικολαΐδης είναι από τους ανθρώπους που όταν ακούς το όνομά τους, σκέφτεσαι αυτόματα τριφύλλι και Παναθηναϊκό. Η αλήθεια είναι, πως πέρασε μια ζωή όλο πράσινο...

Ο Γιώργος Καλαφάτης, είναι ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού, αυτός που στις 3 Φεβρουαρίου του 1908 δημιούργησε έναν εκ των μεγαλύτερων συλλόγων της χώρας. Ο Απόστολος Νικολαΐδης, ήταν αυτός που μετονόμασε τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό & Αγωνιστικό Όμιλο σε Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο, δίνοντάς του παράλληλα το πράσινο χαρακτηριστικό του χρώμα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ο Απόστολος Νικολαΐδης γεννήθηκε στις 19 Απριλίου του 1896 στην Φιλιππούπολη την χρονιά των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Σε μικρή ηλικία μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη και φοίτησε στη Ροβέρτειο Σχολή, που εκείνη την εποχή ήταν από τις κορυφαίες του κόσμου.  Παράλληλα ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και μάλιστα είχε σπουδαίες επιδόσεις.

Ως ένας άνθρωπος δραστήριος, δεν ασχολήθηκε μόνο με ένα άθλημα και διακρίθηκε τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στο δέκαθλο, το μπάσκετ και το βόλεϊ.

Το καλοκαίρι του 1914 μετακόμισε στην Αθήνα και μια γνωριμία που είχε έγινε η αιτία να αρχίσει τις επαφές με τον Παναθηναϊκό. Ο άνθρωπος που χάρισε το έμβλημα του τριφυλλιού στο σύλλογο ο Μιχάλης Παπάζογλου ήταν φίλος του και έτσι έγινε η πρώτη γνωριμία με την ομάδα.  Μέλος του συλλόγου έγινε το 1917.

Συμμετείχε ως αθλητής του Παναθηναϊκού το 1920 στους Ολυμπιακούς της Αμβέρσας ως ποδοσφαιριστής και δεκαθλητής. Με το “τριφύλλι”, κέρδισε συνολικά στην καριέρα του 6 τίτλους ενώ το 1926 διετέλεσε πρόεδρος της ΕΠΟ μέχρι το 1927.

Αργότερα διακρίθηκε και ως οδηγός αγώνων, κερδίζοντας πολλές κούρσες. Ήταν νικητής της ανάβασης Πάρνηθας του μοναδικού αγώνα της εποχής δυο χρονιές το 1932 και 1933. Επίσης ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ράλι Ακρόπολις ως πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Περιηγήσεων και Αυτοκινήτου (ΕΛΠΑ).

Αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από την κατοχή των Γερμανών, εξελέγη πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, και έμεινε στη θέση αυτή για 20 χρόνια.

Το 1968 παραπέμφθηκε σε δίκη από τη Χούντα των Συνταγματαρχών για να αποξενωθεί από τις διοικητικές του θέσεις στον ΠΑΟ και τις θεσμικές στον ελληνικό αθλητισμό αρμοδιότητες που κατείχε. Στο πλευρό του ως μάρτυρας υπεράσπισης στάθηκε ο Γιώργος Αδριανόπουλος, παλαιός προσωπικός αντίπαλος από τον Ολυμπιακό σε αγωνιστικό επίπεδο.

Μετά την πτώση της Δικτατορίας, ανέλαβε πρόεδρος της ομάδας που πέρασε όλη τη ζωή του μαχόμενος για καλό της, του Παναθηναϊκού, την οποία κράτησε μέχρι το 1979. Λόγω προβλημάτων υγείας για μεγάλο διάστημα πρόεδρος διετέλεσε ο ανιψιός του και πρώην στέλεχος του μπασκετικού Παναθηναϊκού, Τζακ Νικολαΐδης.

Ωστόσο, είχε ήδη διατελέσει αντιπρόεδρος, γενικός γραμματέας, μέλος του διοικητικού συμβουλίου, γενικός αρχηγός και ο ουσιαστικός λήπτης αποφάσεων στο σύλλογο για 40 και πλέον χρόνια. Αποτέλεσμα αυτών υπήρξε να αποκαλείται συχνά τότε και να έχει μείνει γνωστός μετά θάνατον, ως “Πατριάρχης του Παναθηναϊκού”.

Λόγω του χαρακτήρα του, ήθελε πάντα να δίνει στους άλλους χαρά και αυτό έπραξε για τον κόσμο του “τριφυλλιού”. Κατά τη διάρκεια της θητείας του  ο Παναθηναϊκός έφτασε να διατηρεί περισσότερα από 20 τμήματα, τα οποία έκαναν πρωταθλητισμό σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Μετά τον θάνατό του στις 15 Οκτωβρίου του 1980, ο Παναθηναϊκός ως φόρο τιμής και αναγνώρισης στο έργο του, μετονόμασε το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας σε “Απόστολος Νικολαΐδης”.

Σημαντική όμως ήταν και η συνεισφορά του στην ίδρυση της ΑΕΚ. Έχοντας ζήσει για πολλά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, παρότρυνε και συνέδραμε τους λοιπούς Κωνσταντινουπολίτες των Αθηνών στην ίδρυση της νέας ομάδας. Μάλιστα για σημαντικό χρονικό διάστημα, με πρωτοβουλία του, το γήπεδο της Λεωφόρου παραχωρήθηκε προς χρήση της ποδοσφαιρικής ομάδας της ΑΕΚ.