Το πρωτάθλημα της Ligue 1 ολοκληρώθηκε και το Debut.gr συνοψίζει τη σεζόν διαλέγοντας τους ποδοσφαιριστές που ξεχώρισαν.

Η σεζόν ολοκληρώθηκε στο Σαμπιονά της Γαλλίας, με τη Μονακό να εκθρονίζει την Παρί Σεν Ζερμέν και να κατακτά μετά από δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια το πρωτάθλημα της Ligue 1. Οι μέχρι πρότινος πρωταθλητές Γαλλίας περιορίστηκαν στη δεύτερη θέση, αδυνατώντας να «κλέψουν» το πρωτάθλημα από τα χέρια των Μονεγάσκων. Τρίτη «φιγούραρε» για φέτος η Νις του Μάριο Μπαλοτέλι, η οποία κυριαρχούσε μέχρι τα μέσα της σεζόν αλλά δεν κατάφερε να οδηγήσει μέχρι τέλους την κούρσα. Την ευρωπαϊκή εξάδα έκλεισαν οι Λυών, Μαρσέιγ και Μπορντό, που επί της ουσίας μονομαχούσαν μόνες για τα εισιτήρια της Ευρώπης που είχαν… αφήσει οι τρεις πρωτοπόροι της βαθμολογίας.

Το Debut.gr, λοιπόν, ανέτρεξε σε όλη τη φετινή χρονιά και κατέγραψε τους δικούς του «εκλεκτούς» και την ενδεκάδα που ξεχώρισαν δύο από τους συντάκτες του, οι Στέλιος Σαϊπάς και Γιώργος Ψύχας.

Τερματοφύλακας:

Γιοάν Πελέ (Μαρσέιγ)

Ο τερματοφύλακας της Μαρσέιγ, ήρθε πέρυσι στην ομάδα της Μασσαλίας από την Σοσό για μπακ απ του Μανταντά, όμως φέτος, μετά την αποχώρηση του αρχηγού των “γαλάζιων” πήρε φανέλα βασικού. Ο ρόλος του, σίγουρα δύσκολος όμως τα κατάφερε περίφημα. Σε 38 εμφανίσεις κράτησε 16 φορές το μηδέν και άξια βρίσκεται πάνω από τον πρωταθλητή Σούμπασιτς αφού βοήθησε την ομάδα του να επιστρέψει στην Ευρώπη. Σ.Σ.

Η ομάδα του βρέθηκε ουκ ολίγες φορές με την πλάτη στον τοίχο. Εκείνος όμως ήταν εκεί για να την οδηγήσει ξανά στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Εκπληκτικές εμφανίσεις, ελάχιστα σκαμπανεβάσματα, αλλά κυρίως αξιοπρεπέστατες παρουσίες. Δίκαια κερδίζει μία θέση στην κορυφαία ενδεκάδα της σεζόν, την οποία και «κλέβει» από τον Σούμπασιτς, που πήρε το πρωτάθλημα με τη Μονακό. Γ.Ψ.

Δεξί μπακ:

Τζιμπρίλ Σιντιμπέ (Μονακό)

Με διαφορά ο καλύτερος δεξιός οπισθοφύλακας του πρωταθλήματος έχοντας κομβικό ρόλο στην τρομερή πορεία της Μονακό τόσο στη Γαλλία όσο και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πολλές προωθήσεις που ενίσχυε το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του και αποτελεί στόχο πολλών “μεγάλων” της Ευρώπης. Σ.Σ.

Σωστός σε όλα του. Χωρίς πολλές φλυαρίες, έκανε τη δουλειά του και δίκαια είχε βασικό και αναντικατάστατο ρόλο στην ομάδα του Πριγκιπάτου όλη τη σεζόν.

Σημαντικές βοήθειες τόσο στο αμυντικό όσο και στο επιθετικό κομμάτι και για τις εγχώριες αλλά και για τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις των Μονεγάσκων. Γ.Ψ.

Κεντρικοί αμυντικοί:

Κριστοφέρ Ζουλιέν (Τουλούζ) –  Μαλάνγκ Σαρ (Νις)

Η ομάδα του ξεκίνησε εξαιρετικά την σεζόν όμως μετά υπήρξε μεγάλη καθίζηση. Ο ίδιος, ήταν από τους στυλοβάτες της άμυνας της Τουλούζ και από τους λόγους που δεν κινδύνεψε εν τέλει η ομάδα του. Σίγουρα, θα απασχολήσει τους μεγάλους της Γαλλίας και γιατί όχι και της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια. Σ.Σ.

Ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η Νις έφτασε στις θέσεις του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο “βράχος” της “μελανέρυθρης” άμυνας ο Σαρ ένας από τους παράγοντες που έκαναν την ομάδα της Νίκαιας την τρίτη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Σ.Σ.

Τιάγκο Σίλβα (Παρί Σεν Ζερμέν)-Λόικ Περέν (Σεντ Ετιέν)

Αριστερό μπακ:

Φερνάντο Μαρσάλ (Γκινγκάμπ)

Mετά από μερικές άγονες σεζόν στην Μπενφίκα, μετακόμισε στη Γαλλία και την Γκινγκάμπ όπου έδειξε τα πλούσια προσόντα του. Αμιγώς επιθετικογενής μπακ που μέτρησε 7 ασίστ και ήταν αξιόπιστος καθ’ όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Σ.Σ.

Μόνιμη πηγή κινδύνου για τις αντίπαλες ομάδες, ο Μαρσάλ αναδείχθηκε στη Γκινγκάμπ και παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να «χτυπήσει» τις ψηλότερες θέσεις της βαθμολογίας με την ομάδα του, αποτέλεσε έναν από τους εξέχοντες ποδοσφαιριστές της σεζόν.

Περισσότερο full back παρά αμιγώς αμυντικογενής παίκτης, ο ταλαντούχος οπισθοφύλακας ήταν βασικός και αναντικατάστατος για την ομάδα του. Γ.Ψ.

Αμυντικό χαφ:

Τιμούε Μπακαγιοκό (Μονακό)

Ένα από τα μεγάλα αστέρια της Μονακό, ο Μπακαγιόκο ήταν ο συνδετικός κρίκος άμυνας και επίθεσης των πρωταθλητών. Καθοριστικός στα μεγάλα ματς, ενώ όταν έλειπε η απουσία του ήταν εμφανέστατη και στοίχιζε στους Μονεγάσκους. Δύσκολα θα μείνει και για αυτό, η ομάδα του προσπαθεί να καρπωθεί όσο περισσότερα μπορεί από αυτόν. Σ.Σ.

Με διαφορά ο καλύτερος στη θέση του στο πρωτάθλημα Γαλλίας για φέτος. Ο Μπακαγιόκο ήταν αυτός από τον οποίο ξεκινούσαν τα πάντα σχεδόν στις δημιουργίες των παικτών της Μονακό, με τον ίδιο να αναδεικνύει τις -ούτως ή άλλως- εκπληκτικές εμφανίσεις πολλών συμπαικτών του όπως ο Λεμάρ, ο Ζερμέν και φυσικά ο Εμπαμπέ. Γ.Ψ.

Κεντρικός μέσος:

Ζαν Σερί (Νις)

O Ιβοριανός άσος, βρίσκεται από το 2015 στην Νις, όμως φέτος ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Ο 25χρονος άσος, ήταν αυτός που καθόριζε εν πολλοίς το παιχνίδι της ομάδας του και από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η Νις διεκδίκησε μέχρι τον Φεβρουάριο το πρωτάθλημα ενώ μετά εξασφάλισε σχετικά χαλαρά την έξοδο στα προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ. Σ.Σ.

Μόλις στα 25 του χρόνια, ο Σερί πρωταγωνίστησε για τη Νις τη φετινή σεζόν ενώ για όσο καιρό οι Νικαιώτες προπορεύονταν στην κούρσα του πρωταθλήματος, ο νεαρός μέσος ήταν ένας από τους βασικούς συντελεστές της ομάδας του.

Σταθερός, με καίριες εμφανίσεις, ο Σερί έκοβε και έραβε στο κέντρο της Νις, χωρίς όμως να βρίσκει πάντα στήριγμα, κάτι που σε πολλά παιχνίδια κόστισε στην ομάδα του. Γ.Ψ.

Δεξί χαφ:

Φαμπίνιο (Μονακό)

Όταν αποφασίστηκε να αλλάξει θέση και από δεξί μπακ να γίνει χαφ φάνηκε η ποιότητα του Βραζιλιάνου. Ο Φαμπίνιο έδειξε τα ποδοσφαιρικά του προσόντα σε όλη τη χρονιά, τα περισσότερα τα γνωρίζαμε από παλαιότερα χρόνια, όμως φέτος ήταν ο “μαέστρος” των Μονεγάσκων που στέφθηκαν πρωταθλητές ενώ έφτασαν και στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Και αυτός έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον πολλών ομάδων και δεν είναι απίθανο να αποχωρήσει. Σ.Σ.

Ο ορισμός του παίκτη-κλειδί. Προτιμήθηκε από τον Ζαρντίμ στη μεσαία γραμμή και όχι στην αμυντική ζώνη, στιγμή που ήταν η καθοριστική για την πορεία του μέσα στη σεζόν. Ήταν πηγή κινδύνων για τους αντιπάλους, δημιουργικός στο χορτάρι ή με λίγα λόγια, ένας άσος από το μανίκι του πρώην τεχνικού του Ολυμπιακού. Το ότι του «βγήκε» λέει πολλά και ήταν ένας από τους πολλούς λόγους που η Μονακό σκαρφάλωσε στην κορυφή του πρωταθλήματος μετά από 17 χρόνια. Γ.Ψ.

Αριστερό χαφ:

Τομά Λεμάρ (Μονακό)

Ένας ακόμα καθοριστικός παίκτης στην τρομερή πορεία της Μονακό για την φετινή σεζόν. Ο Λεμάρ, κατάφερε να διασπάσει πολλάκις τις αντίπαλες άμυνες και να δώσει σημαντικούς βαθμούς και νίκες στην ομάδα του. Ήδη σχεδόν όλοι οι μεγάλοι της Αγγλίας ενδιαφέρονται για την περίπτωσή του και κατά πάσα πιθανότητα θα κουνήσει μαντίλι προς Βρετανία μεριά. Σ.Σ.

Ιανίς Σαλιμπούρ (Γκινγκάμπ)

Καλός, χρυσός ο Λεμάρ αλλά ο Σαλιμπούρ ήταν σα τη μύγα μες το γάλα. Ο άσος των Μονεγάσκων είχε σαφώς πιο άξιους συμπαραστάτες στην ενδεκάδα της ομάδας του Ζαρντίμ, αλλά ο Σαλιμπούρ αναμφίβολα έκανε ασύλληπτη σεζόν και ήταν από τους λίγους που «σώθηκαν» στη μέτρια σεζόν της Γκινγκάμπ. Γ.Ψ.

Επιτελικός μέσος:

Κιλιάν Εμπαπέ (Μονακό)

Το μεγαλύτερο θαύμα της φετινής σεζόν. Ο 18χρονος Εμπαπέ, έκανε το “μπαμ” από τον Ιανουάριο και μετά τρελαίνοντας όλους τους ποδοσφαιρόφιλους με τις επιδόσεις του. Σε 44 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, “μάτωσε” τα δίχτυα συνολικά 26 φορές και έκανε ομάδες όπως η Ρεάλ και τους δύο του Μάντσεστερ να στρώνουν χρυσάφι στα πόδια του. Η Μονακό ζητάει πάνω από 120 εκατομμύρια για να τον παραχωρήσει και σίγουρα δείχνει πως το μέλλον του ανήκει. Σ.Σ.

Βλέπεις τη σεζόν που έκανε, τα γκολ που έβαλε, τις ασίστ που «έβγαλε» και δεν μπορείς να πιστέψεις ότι είναι μόλις 18 ετών. Πρόκειται σίγουρα για ένα παιδί θαύμα και κυρίως για έναν ηγέτη που μόλις βγήκε από το… αυγό.

Η Μονακό καλά θα κάνει να τον κρατήσει στο Πριγκιπάτο και να μην επιτρέψει σε καμία ομάδα να τον διεκδικήσει. Αναμφίβολα το άλφα και το ωμέγα της φετινής Μονακό και όπως όλα δείχνουν θα εξελιχθεί σε πυλώνα και της Εθνικής Γαλλίας. Γ.Ψ.

Επιθετικός:

Έντινσον Καβάνι (Παρί Σεν Ζερμέν)

Ο μόνος που σώθηκε από το “ναυάγιο” της Παρί. Μετά την αποχώρηση Ιμπραΐμοβιτς και Μπλαν, οι πρωτευουσιάνοι έδειξαν τελείως διαφορετικό πρόσωπο από το συνηθισμένο. Κύπελλο και Λιγκ Καπ δεν σώζουν την χρονιά αφού έχασε το πρωτάθλημα ενώ ταπεινώθηκε από την Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ουρουγουανός πάντως ήταν ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με ρεκόρ – 35 γκολ και έδειξε πως με τις σωστές κινήσεις το καλοκαίρι μπορεί να γίνει ο ηγέτης της Παρί στη νέα εποχή της ομάδας. Σ.Σ.

Τι να πει κανείς για τον Έντισον Καβάνι; Και τι δεν είχε ακούσει μετά την αποχώρηση του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Ο ίδιος όμως ήταν εκεί για την Παρί Σεν Ζερμέν, έτοιμος να αποδείξει πως αξίζει να φοράει τη φανέλα των «πρωτευουσιάνων». Πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες σεζόν όλης της καριέρας του και έμεινε στο… ράφι αφού τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο Τσάμπιονς Λιγκ, οι εκπληκτικές του εμφανίσεις δεν βοήθησαν την ομάδα του να κατακτήσει κάποιο από τα δύο αυτά τρόπαια. Γ.Ψ.