«Το καλύτερο πόδι που γνώρισε ο κόσμος!»

Σίγουρα τα τελευταία χρόνια όσοι βλέπουν τον Μπέκαμ σχολιάζουν την εξωτερική του εμφάνιση, τη ζωή του, τα λεφτά του, την οικογένειά του και τα…μποξεράκια του. Πως έφτασε μέχρι εδώ όμως; Είναι πράγματι μια κινητή διαφήμιση ή ήταν και καλός παίκτης; Κάποια στιγμή όλοι χάθηκαν, κοιτώντας το δέντρο αντί για το δάσος, ξεχνώντας πως ο Μπέκαμ έπαιζε ποδόσφαιρο. Έπαιξε κι αυτός το ρόλο του με τη μεταγραφή του στην Αμερική, όμως πιο πριν δεν έκανε τίποτα; Πάμε να απαντήσουμε σε όλα αυτά, βλέποντας τη ζωή του Ντέιβιντ Μπέκαμ ως ποδοσφαιριστή κι όχι ως μοντέλο, businessman, δισεκατομμυριούχο και άντρα της Βικτόρια.

Πως ξεκίνησε

Είναι γνωστό πως ανήκει στη γενιά του 92′, όπου στις ακαδημίες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπήρχαν παίκτες-θρύλοι, όπως ο Πολ Σκόουλς, ο Ράιαν Γκιγκς, τα αδέρφια Νέβιλ και ο Νίκι Μπατ. Υπό τις οδηγίες του Έρικ Χάρισον, κατέκτησαν το Κύπελλο νέων εκείνη τη χρονιά, με το Μπέκαμ να πετυχαίνει ένα από τα 6 γκολ στους διπλούς τελικούς κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας. Οι εμφανίσεις του ήταν τόσο εντυπωσιακές που κλήθηκε την αμέσως επόμενη σεζόν να κάνει προετοιμασία με τη μεγάλη ομάδα και να υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο κάνοντας και το ντεμπούτο του σε αγώνα για το Λιγκ Καπ.

Οι νέοι φτάνουν ξανά στο τελικό του Κυπέλλου και ο Μπέκαμ επιστρατεύεται όμως η Λιντς κατακτά το τίτλο με συνολικό σκορ 4-1. Ο νεαρός-τότε-Άγγλος επιστρατεύτηκε σε αγώνες και των ρεζέρβων, οι οποίοι κατέκτησαν το πρωτάθλημα. Το Σεπτέμβριο του 1994 κάνει το πρώτο του 90λεπτο κόντρα στην Πορτ Βέιλ για το Λιγκ Καπ, ενώ λίγες μέρες αργότερα ντεμπουτάρει και στο Τσάμπιονς Λιγκ όπου πετυχαίνει ένα από τα τέσσερα τέρματα κόντρα στη Γαλατασαράι.

Από το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς μέχρι το τέλος της σεζόν, δίνεται δανεικός στην Πρέστον για να πάρει εμπειρίες ως βασικός. Παίζει σε πέντε παιχνίδια και πετυχαίνει δύο τέρματα, το ένα εξ αυτών με απευθείας εκτέλεση κόρνερ.

Επιστροφή κι επιτέλους ντεμπούτο

Επιστρέφει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και κάνει το ντεμπούτο του στην Πρέμιερ Λιγκ. Κάνει συνολικά τέσσερις εμφανίσεις, με την ομάδα του να τερματίζει πίσω από την Μπλάκμπερν, μόλις ένα βαθμό για τρίτη σερί χρονιά. Δε συμπεριλαμβάνεται στην αποστολή για το τελικό Κυπέλλου με την Έβερτον, όπου η ομάδα του χάνει με 1-0 και μένει για πρώτη φορά μετά το 1989 χωρίς κανένα τίτλο.

Ο Μαρκ Χιούζ, ο Πολ Ινς κι ο Αντρέι Καντσέλσκις αποχωρούν από την ομάδα, όμως ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον αποφασίζει να τους αντικαταστήσει με παιδιά των ακαδημιών αντί να πάρει κάποια μεγάλα ονόματα στη μεταγραφική περίοδο. Αυτη η κίνηση φέρνει αρκετή γκρίνια και κριτική από φίλους της ομάδας και φυσικά τον Τύπο, oι οποίες ενισχύονται όταν στο πρώτο ματς της σεζόν, η Γιουνάιτεντ χάνει με 3-1 από την Άστον Βίλα, με τον Μπέκαμ να σκοράρει το μοναδικό τέρμα των «κόκκινων διαβόλων».

Όλα αυτα όμως μένουν στην ιστορία, με τη Μάντσεστερ να κατακτά τον τίτλο στο τέλος της σεζόν αλλά και το Κύπελλο Αγγλίας, με τον Μπέκαμ να σκοράρει το γκολ-πρόκρισης στον ημιτελικό με τη Τσέλσι και να δίνει την ασίστ στον Καντονά για το γκολ-τίτλου στο τελικό.

Την επόμενη σεζόν ξεκινάει εντυπωσιακά, βάζοντας ένα απίστευτο γκολ ακριβώς από τη γραμμή του κέντρου κόντρα στη Γουίμπλεντον, το οποίο αργότερα μπήκε στο νούμερο 18 των 100 καλύτερων γκολ όλων των εποχών. Ο Μπέκαμ γίνεται βασικός με τη δεξιά πλευρά να του ανήκει και βοηθάει την ομάδα του να διατηρήσει το πρωτάθλημα, με τον ίδιο να ανακυρήσεται καλύτερος νεαρός παίκτης του πρωταθλήματος. Μέχρι τότε φορούσε το νούμερο 10 στη φανέλα του…

Το θρυλικό 7

Ο Ερίκ Καντονά αποχωρεί από την ενεργό δράση το 1997 και το 7 μένει κενό. Ο Μπέκαμ δίνει το 10 στον Τέντι Σέριγχαμ που είχε έρθει να αντικαταστήσει το Γάλλο και τολμά να φορέσει το νούμερο 7 που στην ομάδα σήμαινε πολλά. Η Γιουνάιτεντ τα πάει εξαιρετικά μέχρι τα Χριστούγεννα, όντας πρώτη στη βαθμολογία, όμως στη συνέχεια η απόδοση της πέφτει, με την Άρσεναλ να την προσπερνά.

Ωστόσο η επόμενη σεζόν ήταν ίσως η καλύτερη στην ιστορία της ομάδας. Η Γιουνάιτεντ κατακτά το τρεμπλ με τον Μπέκαμ να κάνει συνολικά 55 εμφανίσεις πετυχαίνοντας 9 τέρματα, όμως οι ασίστ του ήταν διπλάσιες, με τις δύο από αυτές να είναι στον απίστευτο τελικό κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου.

Το καλοκαίρι του 1999 ακούγεται έντονα για πιθανή μεταγραφή του στη Γιουβέντους, όμως το πράγμα δεν προχώρησε ποτέ. Ο Τύπος τον κατακρίνει λέγοντας πως η γυναίκα του είναι κακή επιρροή για αυτόν και την καριέρα του, όμως ο ίδιος συνεχίζει να εντυπωσιάζει στα γήπεδα, βοηθώντας την ομάδα του να διατηρήσει το πρωτάθλημα, έχοντας 18 βαθμούς διαφοράς από τη δεύτερη Λιντς. Εκτός αυτού, η Γιουνάιτεντ πετυχαίνει 11 νίκες στα τελευταία ισάριθμα ματς, με τον Μπέκαμ να πετυχαίνει 5 τέρματα.

Το γυαλί ράγισε με Φέργκιουσον

Στις αρχές του 2000 η σχέση του με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον περνάει κρίση, αφού ο Μπέκαμ δεν πηγαίνει στην προπόνηση για να μείνει στο νοσοκομείο με το γιο του ο οποίος είχε γαστρεντερίτιδα. Την ίδια μέρα ωστόσο, ο προπονητής του είδε στις ειδήσεις πως η Βικτόρια ήταν στο Λονδίνο για τη βδομάδα μόδας. Τον τιμώρησε με λεφτά δύο εβδομάδων(50.000 λίρες)και δε τον χρησιμοποίησε στο ντέρμπι με τη Λιντς που ήταν λίγες μέρες μετά. Ο Μπέκαμ έκανε γενικά καλή σεζόν, με τη Γιουνάιτεντ να κατακτά και πάλι το πρωτάθλημα.

Τη σεζόν 2000-01 είναι και πάλι ένας από τους λόγους που η ομάδα του διατηρεί το τίτλο για τέταρτη σερί σεζόν, όμως την επόμενη τραυματίζεται σοβαρά από τον Αργεντίνο Ντούσερ σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ και χάνει μεγάλο κομμάτι της σεζόν, με την Άρσεναλ να παίρνει το τίτλο στην Αγγλία και τη Λεβερκούζεν να προκρίνεται αντί της Γιουνάιτεντ στο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Επιστρέφει προς το τέλος της σεζόν και υπογράφει νέο συμβόλαιο τριών χρόνων, όντας πλέον ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στον κόσμο.

Έπαιξε συνολικά σε 265 παιχνίδια της Πρέμιερ Λιγκ σκοράροντας 61 τέρματα. Έκανε 81 εμφανίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ με 15 γκολ και κέρδισε έξι πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα, ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ένα διηπειρωτικό κι ένα Κύπελλο νέων με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, όμως ένα ακόμα επεισόδιο με τον Φέργκιουσον(ο Φέργκιουσον του πέταξε παπούτσι, σκίζοντας το φρύδι του), έσπασε για τα καλά το γυαλί, με τον Μπέκαμ να αποχωρεί.

«Βασιλιάς»

Τον Ιούνιο του 2003 φήμες θέλουν τη Γιουνάιτεντ διατεθειμένη να δώσει τον παίκτη στη Μπαρτσελόνα, με τον νεοεκλεγεί-τότε-πρόεδρο Χοάν Λαπόρτα να υπόσχεται σε όλη τη εκστρατεία του τη μεταγραφή του Άγγλου σταρ. Ωστόσο μερικές μέρες μετά, ο Λαπόρτα μένει άναυδος βλέποντας τον Αλφρέντο ντι Στέφανο να παρουσιάζει τον Μπέκανμ στο μπασκετικό γήπεδο της Ρεάλ Μαδρίτης. Η μεταγραφή κόστισε 35 εκατομμύρια. Ο Μπέκαμ ήταν ο τρίτος Άγγλος που φόρεσε τη λευκή φανέλα και η τελευταία μεταγραφή των γκαλάκτικος του Φλορεντίνο Πέρεθ. Παρουσιάστηκε μπροστά σε 500 δημοσιογράφους από 25 διαφορετικές χώρες και επέλεξε το νούμερο 23 λόγω Μάικλ Τζόρνταν κι επειδή φυσικά το 7 άνηκε στον Ραούλ.

Λίγες μέρες αργότερα ανακοινώνεται ως νέος τεχνικός της ομάδας ο Κεϊρός ο οποίος την προηγούμενη σεζόν ήταν βοηθός του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, πράγμα που βοηθάει τον Μπέκαμ να προσαρμοστεί γρήγορα. Πετυχαίνει το τελευταίο γκολ στο Σούπερ Καπ Ισπανίας κόντρα στη Μαγιόρκα με το ματς να λήγει 3-0, ενώ σκοράρει και στο ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα. Βάζει συνολικά πέντε τέρματα στα 16 πρώτα του παιχνίδια και γίνεται αμέσως αγαπητός από το δύσκολο κοινό της Ρεάλ.

Αν και παίζει βασικός στις πρώτες τρεις σεζόν του, δεν καταφέρνει να κερδίσει άλλο τίτλο, με την έλευση του Φάμπιο Καπέλο να κάνει δύσκολα τα πράγματα για τον Άγγλο σούπερ-σταρ. Ο Ιταλός τεχνικός τον αφήνει για αρκετό καιρό στον πάγκο, με τους φίλους της Ρεάλ να ζητάνε επίμονα την παρουσία του στην αρχική ενδεκάδα.

Στις 11 Ιανουαρίου του 2007, ο Μπέκαμ ανακοινώνει πως έχει συμφωνήσει σε όλα με τους Λος Άντζελες Γκάλαξι κι ο Καπέλο ξεκαθαρίζει πως το προηγούμενο ματς που έπαιξε ο Άγγλος ήταν το τελευταίο του με τη Ρεάλ, ωστόσο θα συνεχίσει να κάνει προπόνηση με την ομάδα. Ένα μήνα αργότερα ο Καπέλο προμυνήει την επιστροφή του Μπέκαμ στην ενδεκάδα και ο Άγγλος τον δικαιώνει ισοφαρίζοντας το παιχνίδι με την Σοσιεδάδ το οποίο εν συνεχεία νίκησε η ομάδα του με 2-1.

Στο τελευταίο ματς της σεζόν, το πρωτάθλημα κρίνεται από το παιχνίδι της «βασίλισσας» με τη Μαγιόρκα στο «Μπερναμπέου», με τον Μπέκαμ βασικό. Η Μαγιόρκα προηγείται με 1-0 κι ο Καπέλο αντικαθιστά τον Άγγλο με τον Ρέγιες, ο οποίος με δύο τέρματά του γύρισε το ματς και η Ρεάλ κατέκτησε το πρωτάθλημα αντί της Μπαρτσελόνα.

Ένα μήνα μετά γνωστό περιοδικό αποκάλυψε πως οι πωλήσεις φανελών του Μπέκαμ στη Ρεάλ αυτά τα τέσσερα χρόνια, έβαλαν στα ταμεία της ομάδας 600 εκατομμύρια δολάρια!

Αμερική-Ιταλία ένα τσιγάρο δρόμος

Ο Μπέκαμ ανοίγει για τα καλά την αγορά της Αμερικής και προσελκύει αρκετό κόσμο να δει το διάσημο πλέον πρωτάθλημα. Αγωνίζεται για δύο σερί χρονιές και εντυπωσιάζει με τις εμφανίσεις του τους Αμερικάνους, όμως η μακρά διακοπή του πρωταθλήματος τον κάνει να κοιτάξει την επιστροφή στην Ευρώπη.

Η Μίλαν τον κάνει δικό της για έξι μήνες, κυρίως ώστε ο Μπέκαμ να διατηρήσει τη φυσική του κατάσταση για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Στις εξετάσεις του εντυπωσιάζει το ιατρικό επιτελείο της Μίλαν που ξεκαθαρίζει πως ο Άγγλος μπορεί να παίξει σε υψηλό επίπεδο για άλλα πέντε χρόνια, δηλαδή μέχρι τα 38 του.

«Ο Μπέκαμ βλέπει τα πράγματα στο γήπεδο πριν τα δουν οι άλλοι. Είναι πολύ καλύτερος από ότι ήταν στη Μάντσεστερ. Ίσως είναι πιο αργός, όμως είναι καλύτερος τεχνικά και τακτικά. Είναι πανέξυπνος και δουλεύει πολύ σκληρά». Κάρλο Αντσελότι, προπονητής της-τότε-Μίλαν.

Αγωνίζεται σε 20 παιχνίδια και πετυχαίνει 2 τέρματα, επιστρέφοντας στην Αμερική και τους Γκάλαξι. Κάνει 11 εμφανίσεις βάζοντας τρία τέρματα, όμως και πάλι η μεγάλη διακοπή του πρωταθλήματος τον κάνει να ψάχνεται και πάλι για επιστροφή στην Ευρώπη. Η Μίλαν δεν βγήκε χαμένη τη τελευταία φορά και τον ξαναπαίρνει ως δανεικό, παίζοντας εκεί άλλα 13 παιχνίδια.

Η δεύτερη και τελευταία επιστροφή του στην Αμερική τον κρατά για τρία χρόνια. Κατακτά με τους Γκάλαξι δύο σερί πρωταθλήματα όντας βασικός και ηγέτης στην ομάδα, όπου συνολικά αγωνίστηκε 118 φορές σκοράροντας 20 τέρματα. Επισης κατέκτησε άλλα δύο τουρνουά.

Το τέλος στο μαγικό Παρίσι

Τι καλύτερο θα μπορούσε να ζητήσει ένας τέτοιος σούπερ-σταρ ποδοσφαιριστής από το να τελειώσει την καριέρα του στη πόλη του φωτός. Η Παρί Σεν Ζερμέν τον αποκτά και τον χρησιμοποιεί 13 φορές, με τον Μπέκαμ να πανηγυρίζει στο τέλος το τελευταίο του πρωτάθλημα, αποχωρώντας ως αλλαγή στο τελευταίο ματς, με τους συμπαίκτες του να τον χαιρετάνε ένας-ένας, τους οπαδούς να ζητοκραυγάζουν κι αυτόν να βάζει τα κλάματα.

Εθνική

Με τα «τρία λιοντάρια» έγινε ένας από τους εμβληματικότερους αρχηγούς και ταξίδεψε μαζί της σε τρία συνεχόμενα Μουντιάλ. Στο πρώτο επιλέχθηκε στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων, όπου σκόραρε το μοναδικό τέρμα της Αγγλίας στη φάση αυτή, με απευθείας εκτέλεση φάουλ. Στην επόμενη φάση αποβλήθηκε κόντρα στην Αργεντινή για χτύπημα εκτός φάσης στον Ντιέγκο Σιμεόνε.

Το πρώτο ματς του επόμενου Μουντιάλ ήταν πάλι κόντρα στην Αργεντινή κι ο Μπέκαμ πήρε την εκδίκησή του, πετυχαίνοντας με πέναλτι το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης. Εκτός αυτού λίγους μήνες νωρίτερα είχε αφήσει άγαλμα τον Νικοπολίδη στο 2-2 με την εθνική μας, αποτέλεσμα που έδωσε την πρόκριση στην εθνική του.

Στο τρίτο Μουντιάλ πέτυχε και πάλι γκολ, αυτή τη φορά με απευθείας εκτέλεση φάουλ κόντρα στο Εκουαδόρ, στο πρώτο παιχνίδι των ομίλων. Συνολικά φόρεσε το εθνόσημο 115 φορές, οχτώ λιγότερες από τον ρέκορντμαν, Πίτερ Σίλτον, πετυχαίνοντας 17 γκολ.

Πήρε επίσης μέρος σε όσα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα πήρε μέρος η Αγγλία από το 2000 μέχρι το 2008, ενώ έγινε μοιραίος όταν έχασε το πέναλτι κόντρα στην Πορτογαλία το 2004.

Προσωπικά επιτεύγματα

Τη σεζόν 1996-97 βγήκε καλύτερος νεαρός παίκτης της Πρέμιερ Λιγκ, το 1999 βγήκε τρίτος στη ψηφοφορά για τη Χρυσή Μπάλα και το 2003 ήταν ο καλύτερος Άγγλος ποδοσφαιριστής. Επίσης συμπεριλήφθηκε στην ενδεκάδα της δεκαετίας για την Πρέμιερ Λιγκ και κατέκτησε το τίτλο του καλύτερου γκολ της δεκαετίας. Από το BBC χαρακτηρίστηκε ως η προσωπικότητα της χρονιάς το 2003, ενώ την ίδια χρονιά και το 2001 μπήκε στην καλύτερη ενδεκάδα της χρονιάς για την Ευρώπη από την ΟΥΕΦΑ.

Για τέσσερις σεζόν μπήκε στην ενδεκάδα της χρονιάς για την Πρέμιερ Λιγκ, ενώ ψηφίστηκε ως ο παίκτης της χρονιάς στη Ρεάλ Μαδρίτης το 2005. Βρίσκεται στο Hall of Fame της Αγγλίας και είναι μέσα στους 100 καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών από τη ΦΙΦΑ.

Είναι ο μοναδικός Άγγλος που κατέκτησε πρωτάθλημα σε τέσσερις διαφορετικές χώρες(Αγγλία, Ισπανία, Αμερική, Γαλλία) κι ο πρώτος που σκόραρε σε τρία σερί Μουντιάλ. Ο πρώτος Άγγλος που έφτασε τις 100 συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ και τρίτος σε ασίστ στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου με 152 σε 265 συμμετοχές. Τέλος είναι ο 400ος παίκτης που φόρεσε τη φανέλα της Παρί Σεν Ζερμέν.

Αγωνίστηκε σε συνολικά 719 επίσημα παιχνίδια πετυχαίνοντας 129 τέρματα.