To πιο στυλάτο “τoίχος”

Κατέκτησε τα πάντα, λατρεύτηκε από πολλούς ενώ κανείς δεν τον “έβαλε στο μάτι”. Ο Νέστα ήταν κύριος τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων και το στυλ του αγαπήθηκε όσο λίγων. Ένας αμυντικός ογκόλιθος που πολλοί ήθελαν στην ομάδα τους.

Στις 19/3 έχει γενέθλια και ένα αφιέρωμα κομμένο και ραμμένο πάνω του είναι το λιγότερο.

Πως ξεκίνησε

Το 1985, σε ηλικία εννιά ετών, μπήκε στις ακαδημίες της Λάτσιο και οχτώ χρόνια αργότερα έκανε το ντεμπούτο του με τη μεγάλη ομάδα. Από εκείνη τη στιγμή φάνηκε πως δε θα έβγαινε από την ενδεκάδα τα επόμενα χρόνια όπως και έγινε. Τράβηξε αμέσως τα βλέμματα πάνω του, πολλοί τον σύγκριναν με τους αστέρες των ιταλικών γηπέδων όπως τον Μπαρέζι και τον Κοστακούρτα, ωστόσο ο ίδιος είχε στόχο να τους ξεπεράσει.

Έτυχε να βρίσκεται σε μία ομάδα με πολύ ταλέντο, με τους φίλους της Λάτσιο να λησμονούν συνεχώς εκείνη τη γενιά, η οποία στο αποκορύφωμά της, κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2000, όπως και το Κύπελλο κάνοντας το νταμπλ. Τα δύο προηγούμενα χρόνια έβγαινε δεύτερη στη βαθμολογία, ωστόσο κέρδισε άλλο ένα Κόπα Ιτάλια το 1998 όπως και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της επόμενης χρονιάς.

Ο Νέστα ήταν πρωταγωνιστής σε όλα αυτά, συμπληρώνοντας 261 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις με τη φανέλα των “λατσιάλι”, ανακυρήσοντάς τον σε αμυντικό της χρονιάς το 2000 και το 2001.

Η κακή οικονομική κατάσταση της Λάτσιο ωστόσο, έκανε τους διοικούντες να βγάλουν στο “σφυρί” όλα τους τα αστέρια και ο Νέστα δε γλίτωσε από αυτό. Ενδιαφερόμενοι φυσικά βρέθηκαν πολλοί, όμως η Μίλαν ήταν αυτή που πήρε την υπογραφή του το καλοκαίρι του 2002, καταβάλλοντας στη Λάτσιο 31 εκατομμύρια ευρώ, ποσό τεράστιο για τα τότε δεδομένα.

Μίλαν

Στους “ροσσονέρι” δεν άργησε να προσαρμοστεί. Έχοντας δίπλα του τους Σταμ και Μαλντίνι, κατέκτησε στην πρώτη του χρονιά το Τσάμπιονς Λιγκ, με την ομάδα του να επικρατεί στα πέναλτι της Γιουβέντους στον ιταλικό εμφύλιο, αλλά και το Κόπα Ιτάλια.

Ο 27χρονος τότε κεντρικός αμυντικός, δεν έδειξε ποτέ θέλησει να φύγει από την Ιταλία. Και αυτό έκανε όλους τους συμπατριώτες του να τον λατρέψουν. Σε κάθε σεζόν ήταν βασικός, τα βιντεάκια με τα τάκλιν του έπαιζαν σε σχολές αμυντικών και ο ίδιος απολάμβανε τη ζωή του.

Το 2005 ήταν βασικός στην Πόλη, όπου η Μίλαν παρά το 3-0 πήγε στα πέναλτι και ηττήθηκε τελικά από τη Λίβερπουλ, ωστόσο δύο χρόνια μετά κατέκτησε ξανά το τρόπαιο με τα “μεγάλα αυτιά” κόντρα στην ίδια αντίπαλο στην Αθήνα αυτή τη φορά.

Πρωτάθλημα κατέκτησε ξανά το 2004 και το 2011, με το δεύτερο να είναι και το τελευταίο της Μίλαν μέχρι σήμερα, όταν ο Νέστα καθοδηγούσε το νεαρό τότε Τιάγκο Σίλβα στην άμυνα. Μέχρι τότε όμως είχε περάσει πολλά.

Ένας τραυματισμός στον ώμο το 2005 τον άφησε για αρκετό καιρό εκτός, ενώ όταν επέστρεψε και αγωνίστηκε στον πρώτο αγώνα της εθνικής του στα τελικά του Μουντιάλ το 2006, ξανατραυματίστηκε δίνοντας τη θέση του στον μετέπειτα “ήρωα” Ματεράτσι.

Από τότε δεν ήταν ο ίδιος. Οι τραυματισμοί έκαναν συχνά-πυκνά τις εμφανίσεις τους με αποκορύφωμα τη σεζόν 2008-09, όπου έκανε μόλις μία συμμετοχή. Επέστρεψε και κατάφερε να επανακτήσει τις δυνάμεις του μέχρι το 2012 όπου και αποχώρησε από τους “ροσσονέρι”. Είχε μόλις συμπληρώσει 326 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις πετυχαίνοντα δέκα τέρματα.

Ξενιτιά

Το τέλος της καριέρας του τον βρήκε στην Ινδία και στην Τσεναϊγίν το 2014, όπου προπονητής ήταν ο Μάρκο Ματεράτσι. Μαζί πανηγύρισαν και το τελευταίο τίτλο του Νέστα. Αγωνίστηκε τρεις φορές, ενώ τα δύο προηγούμενα χρόνια τα είχε περάσει στο Μόντρεαλ όπου επίσης κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Καναδά.

Εθνική

Όλες αυτές οι κατακτήσεις ωστόσο δεν αξίζουν μία μπροστά σε αυτά που κέρδισε με τους “ατζούρι”. Εκτός του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006, ο Νέστα ήταν βασικός και στο τελικό του Euro 2000 όπου η Γαλλία κατέκτησε στην παράταση μετά το “χρυσό” τέρμα του Τρεζεγκέ.

Το 1996 ο νεαρός τότε Νέστα είχε στεφθεί επίσης πρωταθλητής Ευρώπης κάτω των 21. Με τα χρώματα της χώρας του έφτασε τις 78 συμμετοχές αποχωρώντας το 2006, όταν και πήρε το μετάλλιο του παγκόσμιου πρωταθλητή.

Πήρε μέρος σε τρία Ευρωπαϊκά και τρία Παγκόσμια Κύπελλα αλλά και σε μία Ολυμπιάδα, αυτή του 1996.

Προσωπικά επιτεύγματα

Ανακυρήχθηκε από τους συμπατριώτες του ως ο καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος για τέσσερις σερί χρονιές από το 2000 μέχρι το 2004, το 1998 ήταν ο καλύτερος νεαρός ποδοσφαιριστής της χώρας, ενώ μπήκε στην ενδεκάδα της χρονιάς από τη ΦΙΦΑ τέσσερις φορές. Τέλος, η παγκόσμια ομοσπονδία του ποδοσφαίρου τον συμπεριέλαβε στους 100 καλύτερους ποδοσφαριστές όλων των εποχών, επιλεγμένη από τον Πελέ για τα 100 χρόνια της ομοσπονδίας.

Σήμερα

Πλέον είναι προπονητής στο Μαϊάμι, όπου συνιδριτής της ομάδας είναι ο Πάολο Μαλντίνι με τον οποίο διατηρεί άριστες σχέσεις. Το ρεκόρ του μέχρι στιγμής είναι 9 νίκες-9 ισοπαλίες και 11 ήττες.

https://www.youtube.com/watch?v=I5P4zhRrlco