«Μια πόλη, ένας Σύλλογος, τριάντα χρόνια, αρκετές χιλιάδες παιδιά, εκατοντάδες χιλιάδες αθλητικά περήφανοι άνθρωποι, εκατομμύρια κοινωνοί και δέκτες μιας λαμπρής πορείας...». Έχοντας ως αφετηρία το παραπάνω χωρίο, το Debut.gr "γυρίζει" τη «μηχανή του χρόνου» πίσω και "βάζει" στο «μικροσκόπιό» του έναν από τους ιστορικότερους συλλόγους του ελληνικού basket: το Περιστέρι.

Η ίδρυση και το ξεκίνημα του “ταξιδιού”

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Περιστερίου (Γ.Σ.Π.), ως αθλητικό σωματείο, ιδρύεται στις 22 Οκτωβρίου του 1971. Μία ομάδα 15 Περιστεριωτών συγκεντρώνεται στην πλατεία µε το Ζαχαροπλαστείο του Παπασπύρου, αναζητώντας τρόπο έκφρασης και δημιουργίας. Μεταξύ των συνευρισκομένων περιλαμβάνονται ονόματα όπως: Πλούταρχος Βυλλιώτης (ο οποίος αποτέλεσε το στυλοβάτη του όλου εγχειρήματος), Πέτρος Μουγιάκος, Αλέκος Κλεάνθης, Στέφανος Μάνδρος, Βαγγέλης Καρατζάς, κ.ά.

Μετά από λίγο καιρό, το νερό, πλέον, «έχει μπει στο αυλάκι» (ιδρυτικά μέλη, καταστατικό, οργάνωση, παίκτες) και η «ιδέα» του μπασκετικού Γ.Σ.Π. παίρνει «σάρκα και οστά». Κάνοντας τα πρώτα του μπασκετικά «βήματα», τη δεκαετία του ΄70, το Περιστέρι ξεκινά από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Ε.Σ.Κ.Α.. Διαγράφοντας ανοδική τροχιά, ο Γ.Σ.Π. πετυχαίνει, υπό την καθοδήγηση του Φαίδωνα Ματθαίου, την άνοδο στη Β΄ Εθνική την περίοδο 1977-1978 και, μετέπειτα, στην Α2 κατηγορία. Οι στέρεες βάσεις για τη συνέχεια έχουν τεθεί.

Η άνοδος στην Α1 και η εδραίωση στο μπασκετικό στερέωμα

Το 1989 αποτελεί μία χρονιά-«σταθμό» στη 45χρονη – μέχρι στιγμής – διαδρομή του Γ.Σ.Π. στο αθλητικό γίγνεσθαι. Ο σύλλογος αγωνίζεται, για πρώτη φορά στην ιστορία του, στην Α1 κατηγορία και, συγχρόνως, εγκαινιάζει το κλειστό γήπεδο «Ανδρέας Παπανδρέου», χωρητικότητας 4.000 θέσεων, το οποίο αποτελεί, μέχρι σήμερα, την έδρα του. Καθ΄όλη τη διάρκεια των 90s, η ομάδα των δυτικών προαστίων έχει μία σταθερά αξιόλογη παρουσία στην Α1, η οποία και επιβραβεύεται με τη συμμετοχή του συλλόγου στο – τότε – Κύπελλο Korać. Λόγω της πολύ καλής του πορείας στο εγχώριο πρωτάθλημα, το Περιστέρι λαμβάνει μέρος στην εν λόγω διοργάνωση 7 φορές (1992, 1993, 1994, 1995, 1997, 1998 και 2000). Μάλιστα, τις χρονιές 1997 και 1998 κατορθώνει να φτάσει μέχρι και τα προημιτελικά του θεσμού. Η προαναφερθείσα διαδρομή συνιστά το επιστέγασμα των προσπαθειών, της οργάνωσης, της εύρυθμης λειτουργίας και της διάθεσης που επικρατεί στις τάξεις των «πριγκίπων της δυτικής όχθης». Τα θεμέλια για κάτι – ακόμη – μεγαλύτερο έχουν μπει για τα καλά…

Η παρ΄ολίγο κατάκτηση του πρωταθλήματος, η συμμετοχή στην Ευρωλίγκα και η καταξίωση

Η σεζόν 2000-2001 έμελλε να αποτελέσει για τον Γ.Σ.Π. το απόγειο της μπασκετικής του ιστορίας. Πρόκειται για τη χρονιά εκείνη, κατά την οποία το Περιστέρι αφενός φτάνει, κυριολεκτικά, «μία ανάσα» από την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Α1, αφετέρου αγωνίζεται, για πρώτη φορά, στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, την Euroleague. Στο ελληνικό πρωτάθλημα, το Περιστέρι, με προπονητή τον Αργύρη Πεδουλάκη, σημειώνει 22 νίκες και 4 ήττες και τερματίζει, στο τέλος της κανονικής περιόδου, στην 1η θέση της βαθμολογίας, ισοβαθμώντας με τον Παναθηναϊκό. Παρ΄όλ΄αυτά, χάνει τον τίτλο «στις (εξονυχιστικές) λεπτομέρειες» (4 πόντοι!) και στα play-offs καταλαμβάνει, τελικά, την 3η θέση, εξασφαλίζοντας τη δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή του στην Ευρωλίγκα. Στην Euroleague, πραγματοποιεί μία θετικότατη πορεία. Σε έναν όμιλο με αντιπάλους τις Bologna, Estudiantes, Zadar, Žalgiris και Lugano, η ομάδα του Πεδουλάκη καταλαμβάνει τη 2η θέση (άρα και την πρόκριση) με απολογισμό 7 νίκες και 3 ήττες. Στο Top16, ωστόσο, το «όνειρο» θα διακοπεί, καθώς ο Γ.Σ.Π. θα αποκλειστεί από τη Baskonia με δύο ήττες και θα αποχαιρετήσει το τουρνουά «με ψηλά το κεφάλι».

Η επόμενη αγωνιστική περίοδος (2001-2002) είναι λιγότερο επιτυχημένη – αν και όχι άσχημη – για την ομάδα του Περιστερίου. Έχοντας, εκ νέου, τον “Άρτζι” στο «τιμόνι», οι «μπλε» φτάνουν στην 6η θέση του πρωταθλήματος, έχοντας νικήσει σε 14 ματς κι έχοντας ηττηθεί σε 12. Τελικά, η 6η θέση εξασφαλίζει τη συμμετοχή στο – τότε – EuroCup Challenge της επόμενης χρονιάς. Όσον αφορά την Ευρωλίγκα, η διαδρομή του Γ.Σ.Π. είναι βραχύβια. Σε όμιλο των 8 (και με πολύ δυνατές ομάδες) καταλαμβάνει την προτελευταία θέση (3 νίκες – 11 ήττες), γνωρίζοντας, έτσι, τον αποκλεισμό. Ωστόσο, εκείνη την περίοδο πετυχαίνει μία από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του, επικρατώντας με 73-77 της Barcelona εκτός έδρας!

Από τα σαλόνια στα …αλώνια

Τις επόμενες δύο σεζόν (2002-2003 και 2003-2004) το Περιστέρι (πάντα υπό την καθοδήγηση του Αργύρη Πεδουλάκη) τερματίζει στην 3η και 7η θέση αντίστοιχα στο πρωτάθλημα, ενώ, συνάμα, συμμετέχει στα ευρωπαϊκά τουρνουά EuroCup Challenge και Europe League. Το φθινόπωρο, όμως, του 2004 αποτελεί την απαρχή της «αποκαθήλωσης» της ομάδας. Οι ιθύνοντες του Γ.Σ.Π. αδυνατούν να διευθετήσουν τα δυσβάσταχτα χρέη που συσσωρεύτηκαν λόγω της κακοδιαχείρισης των οικονομικών του συλλόγου κατά τα λεγόμενα «ένδοξα» χρόνια, με αποτέλεσμα η ομάδα να (αυτο)υποβιβαστεί στην Α2 κατηγορία. Έκτοτε, και για μία πενταετία, οι «μπλε» θα «παλαντζάρουν» μεταξύ Α2 και Β΄ Εθνικής, σφραγίζοντας, έτσι, μια περίοδο πτώσης-παρακμής στην ιστορία του συλλόγου.

Η επιστροφή στην Α1, η εκ νέου «αποκαθήλωση» και το «σήμερα»

Οι προσπάθειες για ανάκαμψη τελεσφορούν, εν τέλει, τη σεζόν 2008-2009, όταν και οι «πρίγκιπες των δυτικών προαστίων» καταφέρνουν να «ανέβουν» ξανά στη μεγάλη κατηγορία (1η θέση στην Α2). Έτσι, τη χρονιά 2009-2010 τα χαμόγελα θα επιστρέψουν στις τάξεις του Γ.Σ.Π., καθώς η άνοδος συνοδεύεται από μεταγραφές πολύ καλών παικτών και ανεβασμένο ηθικό. Όμως, ο τελικός απολογισμός της χρονιάς δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικός βάσει των προσδοκιών που δημιουργήθηκαν (9η θέση – 12 νίκες, 14 ήττες). Η σεζόν 10/11 κινείται στο ίδιο μήκος κύματος (7η θέση), αλλά οι επόμενες δύο συναπαρτίζουν το puzzle της εκ νέου καταβαράθρωσης του Γ.Σ.Π. Την περίοδο 2011/2012 το Περιστέρι γλιτώνει τον υποβιβασμό για μία θέση (τερματίζει 12ο), αλλά την επόμενη (2012/2013) θα έρθει ο απευκταίος υποβιβασμός. Ο Γ.Σ.Π., υπό το βάρος ξανά των οικονομικών προβλημάτων και με απλήρωτους πολλούς νεαρούς παίκτες, θα καταλάβει την προτελευταία θέση στη βαθμολογία και, έτσι, μία νέα περίοδος παρακμής θα ξαναρχίσει για την ιστορική ομάδα της πόλης.

Τα τελευταία 4 χρόνια, το Περιστέρι έχει επανέλθει στη σκληρή πραγματικότητα της πενταετίας 2004-2009. Παλεύει μεταξύ Α2 και Β΄ Εθνικής, αναζητά οικονομική και διοικητική σταθερότητα και προσπαθεί να ορθοποδήσει, με στόχο την επάνοδο στις υψηλότερες κατηγορίες. Τη φετινή σεζόν (16/17) ο Γ.Σ.Π. μετέχει στο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής και προσώρας βρίσκεται στην 1η θέση του βαθμολογικού πίνακα, πραγματοποιώντας θετικές εμφανίσεις.

Ορισμένοι αξιοσημείωτοι προπονητές και παίκτες του Γ.Σ.Π.

Ο Γ.Σ.Π. είναι μία ομάδα με πλούσια ιστορία και αξιοσημείωτη παρουσία στα ελληνικά μπασκετικά δρώμενα, από την οποία αναδείχθηκαν και πέρασαν αξιόλογοι καλαθοσφαιριστές και προπονητές. Το Περιστέρι αποτελούσε πάντοτε «φυτώριο» για το ελληνικό basket, μια και από τις ακαδημίες του ανδρώθηκαν και αναδείχθηκαν πολλοί γνωστοί παίκτες. Ορισμένα από τα πρόσωπα που αγωνίστηκαν στο Περιστέρι ή/και συνέδεσαν το όνομά τους μαζί του είναι:

Φαίδων Ματθαίου, Θανάσης Χριστοφόρου, Φίλιππος Κότσης, Σπύρος Φώσκολος, Παύλος Αραποστάθης, Νίκος Κασουρίδης, Άγγελος Κορωνιός, Αργύρης Πεδουλάκης, Νίκος Φάσουρας, Γιάννης Μυλωνάς, Μανώλης Παπαμακάριος, Κώστας Τσαρτσαρής, Μιχάλης Πελεκάνος, Δημήτρης Μαυροειδής, Βαγγέλης Μάντζαρης, Dragan Šakota, Greg Church, Marko Jarić, Alfonso Ford, Aleksey Savrasenko, Adam Wójcik, Audie Norris, Byron Dinkins, Jamie Arnold, Cliff Hammonds, Ernest Scott, κ.ά.

Και …τέλος: η προσωπική «ματιά» του γράφοντος

Για μένα, το Περιστέρι αποτελεί μέρος της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας, των αναμνήσεων και των εμπειριών μου. Όντας ομάδα της γειτονιάς μου, μπήκα από νωρίς στο «τρυπάκι», ήτοι από το 2006 περίπου, όταν και πήγα πρώτη φορά στο αποκαλούμενο «κλειστό». Θυμάμαι τα συνθήματα και τον παλμό του γηπέδου, τη χαρά που είχα με τον ξάδελφό μου κάθε φορά που κερδίζαμε, τα χαρτάκια που πετούσαμε πριν από την έναρξη του ματς και την προσμονή του ημιχρόνου, για να …ξεκλέψουμε κάποια μπάλα και να «βαρέσουμε» λίγα σουτάκια στην μπασκέτα. Έκτοτε, έχω «δεθεί» – μπορώ να πω – συναισθηματικά με την ομάδα και παρακολουθώ, μαζί με τον ξάδελφο μου και το θείο μου, πολλούς αγώνες της Γ.Σ.Πάρας. Ακόμη και τώρα που η κατάσταση δεν είναι ιδιαίτερα καλή, την υποστηρίζω με θέρμη. Παρ΄όλ΄αυτά, δεν χάνω την πίστη μου ότι θα έρθουν «καλύτερες μέρες» για τον ιστορικό αυτό σύλλογο κι ότι το Περιστέρι θα επιστρέψει πανηγυρικά εκεί που τού αξίζει: στην Α1. Όπως λέει, εξάλλου, κι ένα σύνθημα: «στις χαρές και στις λύπες μαζί!».

Υ.Γ.1: Επί τη ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ το θείο μου που με «μύησε» στο μπασκετικό κόσμο μέσω του Γ.Σ.Π. και με έκανε να τον αγαπήσω, καθώς επίσης και τον ξάδελφό μου που με ενέπνευσε και με βοήθησε να γράψω το παραπάνω κείμενο. Το αφιερώνω αναμφίβολα σε εκείνους…

Υ.Γ.2: Τα στοιχεία του παρόντος άρθρου αντλήθηκαν από:

Euroleague (α και β), Sport24.gr, GSPeristeri και Ε.Σ.Α.Κ.Ε.

Φωτογραφίες (από εδώ):

 

Videos: